Boerepot

Het is een populair verjaardagsspelletje dat door jong en oud wordt gespeeld in Angelsaksische landen:.Up Jenkins.
Als je het voor het eerst hoort denk je aan van alles maar niet aan een muntje dat verstopt is.
Het is een spel waarin een deel van de spelers aan één kant van een tafel zit en aan elkaar onder de tafel een muntje doorgeeft.

De aanvoerder van het team aan de andere kant van de tafel roept op een gegeven moment de opdracht  'up Jenkins' of 'down Jenkins' om hun gesloten handen te laten zien en probeert dan te raden in welke hand de munt zit. Grote hilariteit schijnt te ontstaan wanneer het muntje niet gevonden wordt.

Mijn familie deed vroeger aan boerepotten op oudejaarsavond. Met boerenjongens op brandewijn. Waar die boerenmeiden waen weet ik niet.
Ik  wens u een prettige jaarwisseling en een voorspoedig 2013.

Wilskracht en discipline

Uit de courant van overmorgen: 
Extra bezuinigingen kunnen een oplossing bieden om strikt binnen de 3% norm te blijven.

Dat zegt Lodewijk Asscher in een interview met de Telegraaf: "Ik vind het op orde brengen van de overheidsfinanciën niet een kwestie van: nu even niet."
De vicepremier vindt dat Nederland discipline moet tonen en zich gewoon netjes aan de regels van Europa dient te houden.

Zijn collega Dijsselbloem zou milder zijn in die striktheid luidt het nu, maar dat is schijn. Zie het vorige artikel (2 naar beneden scrollen).  Zoals bij de kapper, na het knippen en scheren: wilt u nog een frictionnetje? U wordt klaargemasseerd voor de extra bezuiniging. Zeg maar dag tegen uw voorjaarsbreak.

Samsom leunt achterover en bereidt zijn volgende toespraak voor. Het kan harder. Het zweepje erover en dank u wel zeggen. 50 Shades of purple.
Geleerd van een partijvoorganger, ook een ijdeltuit.

Daedalus en Icarus

Uw lot in onze handen

 "Zeg, Je mobieltje gaat."

" Hallo, je spreekt met Ellen, je Sachbetreuerin bij het Referat sociale dienst.  Hoe staat het met het solliciteren, ik heb al weken niets gezien en dan moet ik je weer drie maanden korten tot 100%, dat weet je toch?'
   "Ja mevrouw, maar ik volg een opleiding tot asbestsaneerder, dus hoef ik niet te solliciteren."

 'Een opleiding volgen? Dat kan niet, daar weet ik niets van, want je moet jezelf ter beschikking houden van de arbeidsmarkt, voor zover er nog geen vacatures zijn in het verplichte vrijwilligerswerk.'
    "Nee hoor, ik volg een opleiding met baangarantie, aangeboden door uw collega's."

 'Nou, dat kan dan wel zo zijn,  maar ík weet er niets van,  wij moeten elkaar dan toch maar even spreken. Nee, niet deze week, in het nieuwe jaar, dan heb ik pas tijd. Ik moet nog naar de wintersport, ja.'
'En  laat je het wel weten als je er niet bent, dan vul ik een vakantiebriefje voor je in, stel je voor dat je een oproep krijgt en je bent er niet.'

U denkt nu, dat verzint die Bo weer eens met zijn ruime fantasie.
Nee hoor, rechtstreeks uit de rauwe realiteit van Rotterdam. Ik heb overal mijn bronnen.

Update oudejaarsdag  Ja hoor, ik dacht het wel,de Sachbearbeiterin is een van de velen die in de computer bladeren om te zien wie er niet solliciteert. En ze ziet niets, dus maakt ze aan afspraak voor een gesprek én voert ze veiligheidshalve een korting uit op de uitkering . Happy New Year.  Zou de wethouder wel weten wat een zooitje het is op zijn afdeling?

Vanitas

Nederland blijft het brave jongetje en heeft als bliksemafleider Dijsselbloem in de etalage gezet.Daar staat hij achter het raam te koop voor de EU-commissie als nieuwe aanwinst in het circus.
Op het prijskaartje staat dat als Nederland de hypotheekrente niet aanpakt de Europese Commissie boos wordt. Dus niet onderhandelen, de prijs staat vast.

Puppetmaster Samsom glimlacht met een grijns achter de veilige coulissen, uit de wind van het boe-geroep uit de zaal. De kaartjes zijn betaald en geld terug is er niet bij.
Hadden ze maar een andere voorstelling moeten kiezen; zijn handen zijn schoon.

Hebbeding

Als er dan toch iets te wensen valt, hier dan. Een hebbedingetje dat net van de tekentafel kwam.
Is niet in productie en er is geen cloud financing. Kan niet lang duren voordat de nerds op TV het ontdekken en er een hype van gaan maken. Iets met Instagram of zo.

Terug in je hoekje

Uit de courant: Directeur Jan Hoek heeft aangegeven met betrekking tot zijn rechten, lang geleden vastgelegd, dat of en hoe die rechten zullen worden aangesproken onderwerp is van toekomstige gesprekken. De Raad van Toezicht neemt, net als de Ondernemingsraad, afstand van onjuiste publicaties.
Dixit Ben Both, voorzitter RvT Wereldomroep. RNW licht het toe.

Als 'boekhouder' bij zijn promotie in 2005 had de heer Hoek gelegenheid om zijn eieren in de juiste nestjes te leggen, zeker na zijn bevordering tot algemeen directeur. Koud kunstje om de juiste condities te bedingen, gezien een verwachte rappotage over het nut van BVN.

Als enig bestuurder stond hij deze week 200.000 euro's af van zijn vastgelegde één miljoen oprotpremie. Want hij vindt dat hij gedwongen vertrekt. Hij kan het wel lijden gezien zijn andere functies:

bestuurslid PNO Media.
bestuurslid PNO Ziektekosten
bestuurslid Werkgeversvereniging voor de Media
Voorzitter International Broadcasting Group van de European Broadcasting Union
voorzitter BVN (onduidelijk is of hij dat blijft)
vice-voorzitter Euranet
lid executive committee Association for International Broadcasting (AIB)
lid raad van toezicht Free Voice

Voorzitter van BVN, de satellietzender waar je naar kijkt omdat je België niet kunt ontvangen met je Canal+ kaart. Een soort uitzending gemist en simultaan uitzender van programma's uit het samenwerkingsverband tussen de Nederlandse Publieke Omroep, de Vlaamse VRT en Radio Nederland Wereldomroep. Kan zo bij de NTR worden ondergebracht.

Menige campinggast en expat is dankbaar voor het geboden genot, maar aangezien je via diezelfde schotel alle Nederlandse uitzendingen kunt ontvangen is bij nader inzien die BVN gewoon overbodig. Scheelt een Raad van Toezicht met nevenfunctionarissen.

Sprookje II

De stem naast haar werd vergezeld door een vrouwenhand die zachtjes over haar wang streek.
"Hallo daar, lekker geslapen?", klonk het opgewekt, jij bent toch Annedine?"
Het meisje antwoordde bevestigend en keek schuchter naar de vrolijkerd die naast haar lag. "U bent toch prinses Elisabeth? Hoe kom ik hier terecht?" Ze dacht even dat ze teveel van de pompoenkoets had gesnoept. Toen wist ze het weer

"Ach zeg maar Elsje tegen me, of Donsje, zo noemen mijn vrienden me altijd". zei Donsje, die zich gemakkelijk op een elleboog schikte en haar slaapgenoot vriendelijk toelachte. "Je was zo gezellig gisteravond dat ik je koetsje maar weggestuurd heb". Ze knorde genoeglijk, wat een vreemd geluid is voor een prinses. "Jíj wilde blijven slapen. Kom, we gaan douchen en lekker ontbijten met mijn ouders, die zullen wel opkijken".

De prinses sprong in haar volle glorie uit bed en wierp haar een badjas toe. Anne zag hoe ze aan de naam Donsje was gekomen en bloosde, terwijl ze volgde. Een in maillot en huzarenjasje geklede bediende deed onderwijl de douchekraan open voor de goede temperatuur.
"Let maar niet op het personeel, die zijn wel wat gewend", klonk het uit de aangrenzende badkamer. "En mijn ouders ook hoor".

Na een speelse opknapbeurt zoals alleen vriendinnen die kunnen hebben zaten ze wat later aan aan de koninklijke ontbijttafel. Omdat het zondag was en de ministers dus niet van de partij waren, was er gedekt op de 'kleine' tafel. wat het ijs snel deed breken.

"Mams, paps, dit is Annedine en die komt bij ons wonen. Ik denk dat het wel wat wordt", zei Donsje en Paps hield verschrikt zijn adem even in. Daar gingen zijn gedroomde kleinkinderen en de spoortrein op zolder, die hij in het geheim al had gekocht.

"Heb je lekker geslapen, kind?" vroeg de koningin. Annedine bevestigde dat volmondig, onderwijl een hapje van een zacht eitje op toast nemend. "Er zat alleen een bobbeltje onder de matras, dat stoorde soms".
De koningin wierp een blik op haar dochter en zei dat ze nu eindelijk moest ophouden met die flauwekul van erwtjes in bed. Dit was de laatste keer geweest.

De koning schikte zich in het onvermijdelijke. Ze zouden er een schoondochter bij krijgen. Toen hij in de gang op weg naar de koninklijke vertrekken zijn ongerustheid uitsprak over het uitblijven van verder nageslacht sprak zijn vrouw dat hun dochter best wel inventief was.

Terwijl ze in het voorbijgaan met een sierlijke pinkvinger over een geëxclameerde gemaillotineerde lakei streek, voegde ze er geruststellend aan toe: "En dat heeft ze niet van een vreemde".

De boeken zijn niet op orde

Een die sijn zeyl te hooge stelt, Wert lichtlick van den wint gevelt. (Vader Cats)
"Hoi, met Jette".
Ik zit nog even te kijken naar de uitkomst van dat onderzoek, maar echt waar, er mist 1 miljard euro bij vijf grote pensioenfondsen.

'Geen idee'

Nee, geen idee, gewoon, greep in de kas door de werkgevers.
Welke? Euuh, dat is geheim, er heeft iemand de namen doorgestreept.
ABP, ja dat was Lubbers, die heeft dat zich toegeëigend voor zijn kabinet no. III, Dat geld is weg, in de bodemloze put op het Binnenhof. 33 miljard oude guldens. Wel onderzoek naar gedaan, ja. Ook niet terugbetaald, nee. Kwestie ook van geen premies afdragen aan het fonds. Geen verantwoording voor afgelegd. Hij woont niet meer in Kralingen.
Die anderen weten van niets, hebben ze weer terugbetaald, met rente, zeggen ze. Alleen de boeken zijn nu foetsj of niet bijgehouden. En er waren wat fusies en zo.
Nee joh, daar sturen we de belasting toch niet op af, die bedrijven zijn de vlaggen op ons schip van staat.
He getverdrie, geen parlementaire enquête hoor, ik rol hier net 3 maanden rond, ik wil nog wel even van dichtbij meemaken hoe onze Diederik ons de maelstroom* van Brussel in navigeert.
Ja, een heel bekwame man. Hij gaat steeds mee op een staatsman op de achtergrond lijken, Rustig in de bankjes en met zijn tabletje de boel besturend. Heel modern.

Bron:  Volkskrant

Voor wie meer wil weten over het ABP: op de zoekterm Lubbers en het ABP zijn mooie dingen te vinden, inclusief een docu van Zembla.

*) Maelstroom
Draaikolk of opeenvolging van draaikolken, veroorzaakt door twee tegen elkaar inlopende (zee)stromen. Oorspronkelijk werd hiermee de draaiende stroom voor de Noorse kust bedoeld, waarvan men veronderstelde dat hij alle schepen die te dichtbij kwamen opslorpte.

Ik bepaal het zelf wel

Dit weekend kwam er een nieuwsitem langs op het journaal, waarin toelichting werd gegeven op een rapport van de Onderzoeksraad voor de veiligheid.

Men had de omstandigheden en efficiëntie onderzocht bij het handelen van de hulpdiensten bij grotere rampen zoals Enschede, Volendam en de  treinbotsing bij Amsterdam-Centraal.
Wat blijkt, veel ongecoördineerd handelen, van elkaar niet weten wat we doen, communicatie kanalen overbelast (C2000, hoi Guusje) en bovenal de constatering dat identificatie van slachtoffers zeer zwak is.

Dat eindigt tussen de regels door met het idee dat het EPD een nuttige bijdrage kan leveren.
Mis! Als er een verkreukeld slachtoffer moeilijk ademend op de brancard ligt, bestemming onbekend, is het lastig om in die ademtochten de naam en aandoeningen te vernemen. Dus iets intikken in de computer werkt niet.

Velzel: u vertrouwt mij toch?

Maar een elektronisch pasje dat de gewonde bij zich draagt, kijk, daar heb je wat aan. Opwaarderen/bijschrijven door de arts bij bezoek (hij tikt het toch al in zijn pc terwijl u spreekt en het medicijn voert hij ook in voor de apotheker).

Maar dat pasje gaat er niet komen, want dan kan er niets verdiend worden.
Niet door de hulpverleners, begrijp me goed, maar door de mensen achter het EPD, te beginnen met meneer Velzel van VZVZ, de oudbestuursvoorzitter van Uvit, waarin Univé, VGZ, IZA en Trias zijn opgegaan, die 2 jaar geleden afscheid nam van zijn topbaan en via zijn nieuwe adviesbureau uiteindelijk bestuurder werd van VZVZ, de Vereniging van Zorgaanbieders voor Zorgcommunicatie.
Het EPD heet bij hem de zorginfrastructuur.

Merkwaardig is dat het beheer van de database in hand komt van een externe buitenlandse organisatie die een secure database garandeert. Niemand kan er bij zonder pasje. Krakers hebben geen kans. Alleen de direct betrokkenen en ú, als rechthebbende om te kijken wie er in uw data heeft gekeken.
Maar nergens staat hoe het toezicht op die Amerikaanse organisatie wordt geregeld  en waarom het niet door een Nederlands bedrijf kan worden gedaan, zoals FoxIt, dat ook die kennis in huis heeft. Als je het dan toch per se wil doen.

Discretie en geheimhouding is het devies. U gelooft dat natuurlijk en staat te springen om uw medisch dossier in hun handen te geven. U heeft niets te verbergen.
Uw huisarts wel, maar helaas moet hij zich aansluiten bij het EPD op straffe van uitsluiting door de verzekeraars. Die dat zelfde EPD bekostigen. Die van Boxtel van Menzis met zijn 370,000 euri 's jaars (exclusief pensioenaanspraak en bonus) houdt het wel in de gaten in de Eerste Kamer.

Conclusie: de verzekeraars hebben als private partij de handel al overgenomen. De oude database van het EPD is al in handen van Velzel en hij heeft nog een half jaar nodig om alles over te tikken in de nieuwe database. Een half jaar. Wie heeft hem toestemming gegeven om die oude EPD database in te kijken? Die moest toch vernietigd worden van  de Senaat?

Al heel lang verdwijnen bestuurders en politici na gedane arbeid bij de overheid in het bedrijfsleven. Vandaag of morgen ga ik eens turven hoeveel daarvan in de gezondheidszorg zijn beland. Belangenbehartiging avant la lettre en zo.

Lees hieronder de achtergronden. VZVZ zegt correct dat een zorgaanbieder snel uw gegevens moet kunnen inzien. Dat betekent niet dat die in een niet goed beveiligde database moeten gaan zitten die voor iedereen binnen het circuit zichtbaar zal  zijn.
Dan is dat kaartje of polsbandje wel effectiever. Dan heb ik tenslotte controle over wie er wat van me weet.

November 2012:
De Vereniging van Zorgaanbieders voor Zorgcommunicatie (VZVZ) wil patiënten pas over een half jaar om toestemming vragen voor het gebruik van hun medische gegevens in het epd.

Dit zou betekenen dat dat burgers een half jaar langer tegen hun wil in het epd zitten. Ook wijkt VZVZ af van een belangrijke privacy-eis die de politiek heeft gesteld aan het epd. Bestuurder Edwin Velzel van de VZVZ heeft een verzoek om uitstel gedaan bij de IGZ en bij het College Bescherming Persoonsgegevens.
Volgens hem hebben veel minder mensen dan verwacht toestemming gegeven voor het gebruik van hun gegevens. Daardoor zou 95 procent van de dossiers verloren gaan en dat zou gezondheidsrisico’s opleveren.

Het is de vraag in hoeverre EZVZ met de 'oude'gegevens mag werken. Dat zijn gegevens in een opslag die door de Eerste Kamer is afgewezen, dus al lang vernietigd hadden moeten zijn. Het is ook de vraag wie Velzel toestemming heeft gegeven om die gegevens in beheer te nemen.

In Medisch Contact meldde Velzel al eerder ook dat hij vanuit het oogpunt van de patiëntveiligheid het wismoment een paar maanden zou willen opschuiven en dat hij dit had aangekaart bij het College Bescherming Persoonsgegevens.

Er gebeuren hier dingen die onder overheidstoezicht behoren te vallen, ondanks een bnage minister die nu al aanhaar toekomst ná de politiek denkt.

Wat zegt VZVZ op de eigen website:
Ziekte, een blessure of een ongeval komt vaak onverwacht. Daardoor kunt u terechtkomen bij een onbekende arts, een andere apotheek of huisartsenpost. Dan is het belangrijk dat de zorgverlener snel en makkelijk uw belangrijkste medische gegevens kan inzien. Zo heeft hij snel een goed beeld van uw medische situatie. En zo krijgt u de juiste zorg. Zorgverleners willen daarom graag elektronisch medische gegevens kunnen opvragen. Ook ´s avonds en in het weekend. Zij gebruiken hiervoor een speciaal en beveiligd netwerk: de zorginfrastructuur. Dit netwerk zorgt voor het snel en betrouwbaar uitwisselen van medische gegevens.


Geplakt uit medisch contact

Je wil het wel - follow the money II

Al eerder viel me op dat mensen met een sociale uitkering van de gemeente dringender aan het werk moeten. Daar is niets verkeerds aan, ware het niet dat dat allemaal door ambtenaren wordt geregeld.
En wees eens eerlijk: geef een ambtenaar een sigarenwinkel en hij is zonder connecties binnen ene half jaar failliet. Doet een voetballer het beter.

Zo is het ook met die werkverschaffing. Een Rotterdamse wethouder bedenkt een plan en de Westlandse tuinders liggen handenwringend tussen de planten. Want ja, een Pool achter de kas is toch goedkoper dan een uitkeringstrekker uit Rotterdam  En gewilliger, lees zonder weerwoord. Hebben we het niet over de reëel aanwezige voorraad werk.

En uitkeringstrekkers aan de slag zetten in het gemeentelijk groen, in de wetenschap dat dat voor maximaal zes weken is, is ook geen binnenkomer.  Zeker als je weet dat de SZW'ers die dat werk ook doen, er ook uitgaan. Alles voor de statistiek. Dat die zes weken als werk gelden en er een nieuwe intake moet plaatsvinden, inclusief even een tijde geen uitkering betalen, daar hoor je niemand over.

Toevallig heb ik een en ander van zeer nabij kunnen meebeleven en de tranen springen je in de ogen als je denkt aan minder weerbaren, die uiteindelijk de vernieling ingaan wegens het ontbreken van een voorschot, ergo de huur en/of de energieekening niet kunnen betalen. Brood bij de Lidl is zeer goedkoop, dus waar hebben we het over. Toch?
Daar sta je dan als timmerman 1 die met 1800 euro naar huis kwam. Toen de bouw nog liep.

Nu is de nieuwe gimmick bij de sociale diensten en UWV (als die laatste al iets doet aan vacaturebegeleiding) de opleiding tot asbestverwijderaar met behoud van uitkering en baangarantie. Ik schreef daar eerder over. Straks hebben we een legertje asbestverwijderaars zonder baan.

Nu blijkt dat als je het examen bij het opleidingsinstituut niet haalt, je dat over moet doen. Begrijpelijk, maar er blijken mensen te zijn die al 7 (zeven) keer gezakt zijn. Wellicht niet geschikt om de kennis op te doen, dat kan, en dan zou je kunnen  overwegen om een andere opleiding te gaan volgen, c.q. om tegen een baan op te lopen buiten de asbestbranche.

Maar dat kan niet zonder meer: in het geval van stoppen met de studie en kiezen voor iets anders (ook werk) heeft als consequentie dat volgens de kleine regeltjes in het contract je de studiekosten moet terugbetalen.
Hé, daar willen we meer van weten, want volgens mij moet je alleen studiekosten terugbetalen na het behalen van een diploma in combinatie met een vertrek uit dienstverband.

Een beetje slimme vent geeft toch echt de voorkeur aan 1200 euri netto in plaats van een lousy 700 minimumuitkering, war je echt geen wasmachine of breedbeeldscherm bij geleverd krijgt. Droog brood met spekvet en eens per week naar de voedselbank.
De goeie ouwe tijd, net wat u zegt. Die komt sneller dan u misschien denkt. Zo wordt een dubbeltje inderdaad nooit een kwartje.
Met dank aan degenen die nog nooit van een knaak een daalder hebben gemaakt.

Wie de studiekosten betaalt is me nog niet duidelijk: de gemeente of de toekomstige werkgever.
Iemand heeft bij de gemeente Rotterdam klaarblijkelijk een deal gesloten met diverse bedrijven uit de branche. Daar zijn afspraken gemaakt over opleiding en indienstneming, maar ik denk voorshands dat de gemeente de kosten maakt en dat het uitzendbureau alles vergoed krijgt.
Dan is het ergens begrijpelijk dat je kandidaten zeven keer laat zakken. De gemeente betaalt wel.

Eigenlijk hebben we het hier over knechting, want zo kom je als kandidaat asbestverwijderaar nooit weg. Slagen en werken, of alles terugbetalen. Zeven keer zakken, wie controleert die examens eigenlijk? Dat is niet niet vinden op de gemeentelijke website.

Ik vermoed zomaar dat als de verplichte kandidaat niet kan betalen het gewoon van zijn uitkering wordt ingehouden.

Dat gaat volgend jaar wat worden als er meer zaken onder de hoede van de gemeenten gaan vallen. Mantelzorg gaat dan een groot woord worden, net zoals de uitdrukking 'follow the money'.

Vogeltje, wat zing je vroeg

Sinterklaas is net weer terug in Spanje en het zoete gedoe op radio en TV begintl.
Wéér Queen en de gezamenlijke publieke figuren uit RTL Boulevard die Merry Christmas gaan zingen voor het goede doel (minus de kosten van de glazen hut op het plein), 't Is allemaal driekeer niets. Geef het dan aan de voedselbank.

Alleen dit filmpje maakt me wel vrolijk, ik dacht eerst dat het op de Lijnbaan was bij Bram Ladage (van die lekkere patat in een zakje), maar het is Engels.
Een meneer die de pest aan Christmas Carols heeft, zeker als ze weken te vroeg worden gezongen. Door verklede mensen met zo'n puntmuts op. Heerlijk.

 

Voor groot rechtsonder opklikken................^

Kalverstraat

Even een witz ertussendoor, van Max Tailleur.

Een rabbijn en een pastoor lopen in de Kalverstraat.
'De narigheid als je rabbijn bent', zegt de pastoor,' is dat je nooit hogerop kunt.'
'En een pastoor dan?' zegt de rabbijn.
'Die kan bisschop worden.'
'En dan?'
'Kardinaal.'
'En dan?'
'Dan kun je zelfs paus worden.'
'En dan?'
'Goeie genade', zegt de pastoor. 'Wat dacht je dat een man kan worden? God?'
Waarop die rabbijn lachend antwoordt: 'Waarom niet? Eén van onze jongens is het gelukt!'

Vamos a la playa

De R van referee

Alleen bij doden speelt bij Peter de Vries de publiciteitsgeilheid weer op, getuige zijn ongepaste tweet over de gedode grensrechter. Vervang het woord grensrechter in de bovenste tweet door vervelende misdaadjournalist en u begrijpt wat ik bedoel.

Na alle aandacht vandaag voor de Vries' uitlatingen en zijn al rond de middag begonnen mediaoptreden bij Radio 1, zal het me niet verbazen als hij vanavond met zijn verongelijkte piepstem bij Matthijs of bij Pitteman zit, om uit te leggen dat iedereen hem verkeerd heeft begrepen.

En nu we het toch over passie preken hebben: de Vries is ook een voorstander van algemene afgifte van het DNA van elke Nederlandse burger. 'Want wat heb je anders te verbergen?'
Zijn tweet hierover in combinatie lokte al het antwoord uit dat al die mensen al lang dood zijn, dus die hoor je niet.
Je hoorde ze trouwens ook niet meer toen ze ten behoeve van het verplichte persoonsbewijs diezelfde vingerafdruk nogmaals moesten plaatsen, in combinatie van een stempel/ Die gingen vroeger of later ook dood.

Aan de hand van een vingerafduk kan je verzekeraar je niet weigeren, was een ander commentaar.

En dan komt die muts van Schipper zeggen dat ze geen bemoeienis heeft met de particuliere voortzetting van het EPD. Dat gaat buiten de overheidskanalen om.
De ziektekostenverzekeraars stimuleren de boel t.b.v. de patiëntenvereniging. Iedereen schijnt in een niet-gegarandeerd veilige database te willen, want stel je voor dat je onder de bus komt en ze weten niet wat je mankeert. 'Ze mogen alles van me weten', blijft de vaste kreet. Todat de Russen in de achtertuin staan. Of de EU-forces. Dan wil je niet dat ze weten dat je het graag op zijn hondjes doet. Of met de buurman.

Het lijkt mij de minste zorg, als je met twee gebroken benen op straat ligt. Die insulineprik sla ik wel een dagje over, daar ga je niet dood van.
Wel van een huisarts die je Spaanse ziekenhuispapieren niet aanneemt, omdat het niet in het Nederlands is. Andere Latinse termen willen niet zeggen dat het over hetzelfde gaat.
Ik betwijfel of hij überhaupt wel een aantekening heeft gemaakt van het doorstane.

Ik heb een medicijnpaspoort bij mijn papieren en daar staat in wat ik slik en wat ik mankeer. Daarenboven heb ik een usb-stick met mijn medische historie, voor zover iemand dat interesseert. De eerste vraag die je krijgt is of je overgevoelig bent voor penicilline. Ja dus, daar krijg je ontzettende gordelroos van.  Ik althans, van een speciaal type.

Bij het opruimen van mijn notities kwam ik zeven concepten tegen over medicijnen en de apotheek. Ik heb ze zojuist verwijderd, want het blijft allemaal een continuing story. Follow the money en de vertrekkende staatslieden. Hoi Roger.

Lijn 3

Hoe kom je in het bezit van iets moois als een hele grote school, zonder er voor te betalen of te kraken?
Dan richt je een stichting op met als doelstelling het behouden en de instandhouding van cultureel erfgoed,  In goede samenwerking met het collectief Schijnheilig, een verzameling creatieve krakers.

De bunker onder de Vondelbrug is een voorbeeld. Na te zijn gebouwd als atoomschuilkelder begin jaren vijftig werd dat eind jaren zestig een beatkelder, Lijn 3; die reed er overheen. Het feest heeft anderhalf jaar geduurd, maar mooi dat Pink Floyd en de Rolling Stones hier hebben opgetreden, als warming-up. Maar ook the Lords en de Tee Set.
Later werd het een oefenruimte voor bandjes.

Wethouder Harry Verhey opende de tent.

Nu wordt het object sinds maart van dit jaar gehuurd door stichting Nulpunt, waar de namen er achter niet zomaar te vinden zijn, buiten Schijnheilig. Men gaat aan kunst doen.
Volgens recente nieuwsberichten heeft een dame met de sleutel van de kelder de dubbele sluisdeuren opengezet voor uitgeprocedeerde asielzoekers uit Osdorp. Dat ligt in Amsterdam, voordat u de verkeerde conclusies trekt.

Cijfers en details kan ik op internet niet vinden, evenmin als de bron van de financiën. Er is gelukkig nauwe samenwerking met de stadsdelen West en Centrum (hoi Maarten), en een huurcontract is een veilig middel tot behoud en instandhouding van wat groiet en bloeit, buiten de zeer waarschijnlijke subsidie, want anders heb je geen nauwe samenwerking nodig.

Het zal toch niet gebeuren dat die school op de Passeerdersgracht ook weggefrommeld wordt binnen die stichting?

Het blijft gissen, want Schijnheilig werd hier in juli 2011 ontruimd na de boel te hebben gekraakt en naar de gallemiezen te hebben geholpen. Nadat stichting Nulpunt hier mooie exposities had gehouden, zeg de mevrouw met de sleutel, die haar plannen richting schoolbezit tussen de regels door uit de doeken doet. Met als wens dat ze ook over de omgeving hun licht mogen laten schijnen.

In het linkergedeelte van het gebouw zat de J.J. van Noortschool (mijn lagere school) en de andere helft werd ingenomen door wat wij toen het gekkenschooltje noemden.
De laatste keer dat ik er naar binnen keek was verleden jaar in de lente.. Ook de krakers waren op vakantie en in de hal lag tussen twee verkreukelde dozen rattengif een dode rat.

Een slecht omen zeggen de Chinezen dan.

De zuster en de blote deerne

Met de aanschaf van mijn Tabje (dank u, zoomen kan echt niet met de camera) heb ik ook ontdekt dat je je tablet kunt emuleren op je pc. Met andere woorden: je kunt apps op je pc uitvoeren alsof het een tablet is. Mooi. Alle Angry Birds nu gratis op een groot scherm spelen.
Met BlueStacks heb je de beschikking over zo'n beetje alle apps uit Market. Wordfeud speelt verrassend leuk met dat grote bord op je pc. Alleen startte ik in het Engels en nu zit ik al 2 dagen aan een Blue Eyed Princess vast. Toch sta ik voorlopig nog voor. Komt goed.

Wat was er nog meer in de aanbieding. Airdroid, om op eenvoudige wijze contact te leggen tussen je tab en laptop,  of de Samsung app Allshare, die je tab opneemt in het netwerk. Dat scheelt in het in- en uitnemen van je micro SD kaart voor het overzetten van muziek en bestanden. Je speelt de muziek rechtstreeks af. Terwijl je leest.

Door al dat gedoe met die nieuwe tablet schoot het lezen er een beetje bij in, maar ik ontdekte in de stapel ebooks een andere van Herman Pieter de Boer. De nachtzuster. En die had ik nog niet.

Ik citeer even een stukje uit het verhaal Zuster Milburgia en het mollige meisje, .over een non die van een meisje te horen krijgt dat men vele levens doorloopt. Niets naar de hemel, gewoon een ander avontuur. Milburgia krijgt te horen dat ze in een vroeger bestaan een man is geweest. Lees en droom.

  ...   De non en het meisje keken nu samen naar de Poort van de Dood, gebouwd met bouwstukken uit blokkendoos A-12 van de Domspatz Jugendserie.
Milburgia kuchte. Ze wreef zo'n beetje over haar kin en mond. Toen glimlachte ze flink. 'Ik leef maar één keer,' zei ze, 'daarna, bid en hoop ik, kom ik in de hemel.' 'Fout,' zei Nina. Ze nam een sierblok van boven weg en plaatste een ander blokje. 'En weet je wel, zuster Milburgia, in je vorige leven was je niet zo heilig.' 'Foei,' zei de non.
'Toen was je een vent. Een soldaat met zwart haar. Je sloeg om je heen met een groot zwaard en je vrijde met blote meiden.'
'Is het nou uit!' riep Milburgia. Ze sloeg met haar vlakke hand op de tafel.
De poort stortte om.
Het was nu heel stil in de kamer.
Het meisje begon weer te bouwen.
Milburgia snoof heel lang adem naar binnen. Toen zei ze zo afgemeten mogelijk: 'Jij hebt een rijke verbeeldingskracht.
Het is mooi verzonnen.'
'Nee,' zei Nina, 'ik verzin helemaal niks.
De non sloot haar ogen. Bad zij?
Nu keek ze weer. Ze zag de handen van Nina bezig, ze zag de lange wimpers, het ontspannen mondje, ze voelde de rustige zekerheid van het meisje. In het hoofd van Milburgia verscheen een tweede beeld: een kerel met een zwaard gaat door de stad met de houten huizen naar de herberg, het is of haar eigen hart klopt in die kerel, die soldaat op weg naar de dikke, blote deerne in het optrekje boven de gelagkamer.

Doe even een whatsappje

Het gebeurt mij soms dat de pech weer toeslaat.
Is het niet de airco die van de zomer goed koelde na een onderhoudsbeurt, nu wil hij weer geen warme lucht geven. Komt goed, het is nog mooi weer met 19º C overdag en zon. Maar toch, dat gaat weer geld kosten in februari.

Deze week was er een aanbieding van de Carrefour met 20# korting op alle elektronica. Voor mijn verjaardag vorige maand had ik mezelf een Tissot beloofd, maar vanwege aanwezigheid van diverse soorten afkomstig van juwelier tot markt in Hong Kong (een echte 'gouden' Rolex die ik niet mag dragen van mijn zoons) werd het geen horloge.

Die aanbieding voor een Galaxy Tab 2 kon ik echter niet laten liggen - toch 66 euri goedkoper. Dus vrijdag gekocht, plus USB-adapter. Thuisgekomen deelt jongste zoon van afstand mede dat ik die adapter niet nodig heb want er gaat een mini-sd kaart rechtstreeks in de Tab. Hij heeft er ook een, maar vandaag moest hij duurlopen. Sportieve knul. Vraagbaak met openingstijden.
Goed. Terugbrengen dus die adapter, want bij de Carrefour mag je je aankopen binnen 8 dagen zonder problemen retourneren.
Net zoiets als dat mijn moeder vroeger bij C&A drie jurkjes kocht en dan thuis na overleg met haar zusters eentje weer terugbracht wegens niet smaakvol.

Die USB-adapter was trouwens de laatste in huis zei de verkoper na veel zoeken in de kastjes. Die zitten onder de balies, dus je moet daar altijd op je knieën als je een accessoire zoekt. Blijkt me bij controle op de site van Dixons dat de adapter uit twee delen bestaat. in mijn doosje zat er maar één..

Toevallige passant

Gisteren de adapter teruggebracht naar de servicebalie (8 km heen en terug), geld wordt teruggestort. Geen probleem. Maar gisteravond zat ik me wat in te spelen op de Tab en toen bleken de proeffoto's onscherp.

De camerafunctie is met geen mogelijkheid scherp te stellen, laat staan dat je kunt inzoomen. Dito videofunctie. De Tab wordt geleverd zonder gebruiksaanwijzing, daarom gedownload van het net. In de handleiding staat heel duidelijk dat je een spreidbeweging met twee vingers moet maken en dat aantikken genoeg is voor scherpstellen. Dus niet. Heb ik weer.

Vanmorgen terug gegaan naar de boys van Carrefour, maar helaas, alle vestigingen in Spanje zijn vandaag dicht. Cerrado. Slagboom naar beneden, bijna onderdoor gereden. Lekker. Ik was net opgepept om hem te ruilen tegen een werkende Tab of bij tegenwerking ('we kijken hem wel na') gewoon terug te brengen bij de servicebalie. Altijd de originle verpakking bewaren.
En dan weer naar binnen om een goedwerkende te kopen. Ik zie het voor me. We zien het morgen wel.

Voor het overige gaat het wel goed. Man lebt.

Tengo no dinero

Van de week kwam ik langs twee apotheken in ons dorp (we hebben er vijf of zo) en ik verbaasde me over de lange rij mensen die er stonden te wachten voor een gesloken deur.
Mondjesmaat werden er mensen binnengelaten, om te voorkomen dat de ruzies op straat over wie aan de beurt zou zijn zich niet binnen voortzetten.
Eerst dacht ik dat het mensen waren die na het afhalen van de schootkinderen nog even medicijnen gingen halen, want tussen half vijf en half zes is het spitsuur, net zoals in de supermarkt.

Maar de afgelopen week was een groot deel van de apotheken in de provincie Aicante weer in staking.

De situatie bij de apotheken wordt net zoals in andere provincies in de Comunidad steeds nijpender en de klanten gaan de gevolgen merken van de achterstallige betalingen door de Generalidad Valenciana, waardoor veel apotheken in geldproblemen zijn gekomen/
Ze sluiten daardoor sedert deze zomer tijdelijk hun deuren, staken of zien zich genoodzaakt minder medicijnen te bestellen.

De klanten staan regelmatig voor een dichte deur bij hun buurtapotheek en moeten naar de dichtstbijzijnde apotheek die wél dienst heeft, de zogenoemde ‘Farmacia de Guardia’.
Nóg erger wordt het als de apotheek wel open is maar niet het product of medicijn heeft wat de klant urgent nodig heeft.

Voor dringende gevallen kun je dan uitwijken naar een ziekenhuis of gezondheid-centrum, maar ook die beginnen nee te verlopen vanwege hun eigen voorraden. Zeker als je geen briefje van de huisarts bij je hebt vanwege de urgentie.

Het Valenciaans ministerie van Gezondheid schuift het  probleem af op de apotheken, in plaats van te erkennen dat ze de declaraties van de apotheek deels of slechts heel laat vergoeden. Nee hoor, ‘de apothekers zijn de oorzaak omdat ze ervoor kiezen sommige medicijnen niet te verkopen’.*bron: de streekkrant

Dat geld van het miniserie komt deels uit Madrid, maar de oorzaak ligt ook bij de regering van de Communidad, die met een zeer ernstig tekort kampt.

De rijen die ik zag doen denken aan de gaarkeuken, een initiatief dat momenteel in Alicante-stad al een feit is. Prijs u nog maar even gelukkig in Nederland, het kan altijd nog slechter. Dankzij de strikte vasthouders aan de 3% doelstelling.

Boer Aad zei steeds dat het allemaal goed gaat komen, maar ik heb er een hard hoofd in.

Of je worst lust

Je hebt arrogant en dom, de combinatie vindt zijn vervulling bij oud-burgemeester Dikkerdak, ook bekend als ivo Opstelten, onze minister van veiligheid.
Bij Niuewsuur vroeg Marielle Tweebeeke wat er waar was van het gerucht dat Dikkerdak over 2 jaar plaats maakt voor Teeven.

'Ernie, er zit een banaan in je oor'

Wat zegt u nú?" klonk het tot twee keer toe, "Ik versta u niet", nadat Tweebeeke de vraag herhaalde. Het toontje was een duidelijk symptoom van voortschrijdende arrogantie op hogere leeftijd en hij is pas 68 jaar oud.

Ik zat te wachten op de reactie van Tweebeeke, die helaas niet kwam: "Of u worst lust".
Zou het live-moment van het jaar. zijn geweest.

Lachfilmpje voor de treurige mens

Soms komt er een filmpje langs dat ik graag wil delen, want er is toch niks op de tv.
Daar knap je van op als je het ziet, hoop ik.

Lezen en kijken

Wat is er gelezen en gezien deze week?
Ten eerste ben ik verder gegaan in de serie van Luc Deflo over Cel 5, met commissaris De Decker, drie boeken: Weerloos, Spoorloos, Ademloos. Over kinderhandel.  Sterk geschreven.

En dan de tv-serie Van Veeteren, zes afleveringen uit  de ijzersterke Zweedse politieserie naar de bestsellers van Håkan Nesser.
De films schijnen al in België te zijn vertoond, maar voor mij is Van Veteren, een gepensioneerde inspecteur nieuw. Dit een andere loot van de Scandinavische misdaadfilms en ik ben benieuwd of de KRO het oppikt.

De boeken en films zijn ook downloadbaar. Dat u het weet.

Aannemen

Serveren doe je van links, wegnemen van rechts, dat hoort bij het tafelgebeuren.

Niet in de Tweede Kamer, waar tijdens een commissievergadering de kopjes en flesjes  door de bode tussen de sprekers door met de linkerhand ter rechterzijde werden neergezet. Ik keek er met verbazing naar, want ik verwachtte iets anders.

Je loopt er bij ook het risico dat je rechterbuurman je kopje koffie pakt, want voor hem was volgens de tafelmanieren het kopje bedoeld, Toch? Hij keek al vreemd, echt waar.

Bij zijn enkels afgebroken

Vandaag meldde de courant dat een Duitse vrachtwagenchauffeur de sokkel van het Lieverdje op het Spui heeft omver gereden. Voor zover u dit niets zegt, jammer, u bent geen Amsterdammer.
Het schoffie heeft nu twee gebroken enkeltjes. Het is maar de vraag of die fantastische deelraad Centrum iets gaat doen aan herstel vanwege de crisis.

Eerder deed ik al een bericht over de jaren '60 en de in mijn tijdlijn voorkomende Robert Jasper Grootveld met de jofele autoschopschoenen en kijk, daar is 'ie, op de kijkbuis, met een sigaret in zijn hand. Even weer op voor ons. Gave gozer.



Dat beeldje stond in die tijd op een kleiner stoepje dan nu, andere tijden, net wat u zegt. Het lieverdje werd aangeboden door Turmac/British Tobacco; een fameueze naam, want het pontje over het Rokin had in 1935 al reclame voor ze op de boorden.

Het ongeval was reden voor me om naar nog meer filmpjes te kijken over Amsterdam. Ik heb ergens op een harde schijf nog een samenstelling van 'op de fiets met fotograaf Ed van der Eslken door Amsterdam'. Een kijktip voor nostalgisten. Op Youtube My Amsterdam

Bericht over het voorafgaande

Dat hadden we eerlijk gezegd niet echt verwacht. Dat bij de presentatie van de regeringsverklaring  onze Franz er niet bij was.
Hij had net een oproep gedaan om vooral Duits te leren en hop, blijkt hij dat gedaan te hebben op de trap naar het vliegtuig naar Caïro. Want daar vergaderden de ministers van BZ van de Arabische Liga en voor onze Franz was dat een aanleiding om naar het buitenland te gaan. Leicht gepackt.
Zijn eerste trip was al eerder naar de boys van de EU-commissie en zijn Belgische ambtsgenoot. Het jeukt wel in huize Timmermans.

Wat betreft dat Duits leren: als die lummels van Wallage en Deetman niet met onderwijs te maken hadden gehad, en die muts die daarna kwam, hadden jullie allemaal gewoon Frans, Duits en Engels geleerd op school, alsmede Nederlands. Maar ja, de kinderen moeten kunnen kiezen in verband met hun toekomst en beroepskeuze en de extra aangeschafte ambtenaren en tussenlagen moeten ook betaald worden.

Nu zie je wat er van komt. Men is zelfs niet in staat om accentloos Nederlands te spreken, getuige de vele ondertitels in Man bijt hond en overig vermaak.
Keuze voor de toekomst? We zeiden wel eens dat een vak leren beter was, maar als timmerman of uitvoerder kom je ook meer nergens terecht. Ik gok nog op loodgieter of elektricien, maar garanties zijn ot aan de Tweede Kamerdeur.

kunst omdat het moet

Het zou natuurlijk kunnen zijn dat Franz duidt op een toekomstige samenvoeging met Duitsland, want de economie gaat daar beter dan bij ons, zegt men. Ze hebben daar wel enorme problemen met het vastgoed e.d., want ook daar stijgen de huren gigantisch.
Men heeft overigens bij onze oosterburen uitgerekend wat het kost om uit de kerk te stappen. Dat kost incl. afschrijving Griekenland en afboeken EU bijdrage/afdracht eenmalig 390  miljard, op te hoesten in drie termijnen, zodat men even de schouders er onder zet voor gezamenlijk gewin. Zonder FC Knudde en zonder FC Rompie..Die beslissing kan voor Nederland goedkoper uitpakken



Nieuws van vanmorgen
KPN wil voor elke Nederlander behalve een internetpaspoort ook een persoonlijke internetpagina met beveiliging. Daarop komen zijn of haar belangrijkste persoonsgegevens te staan. En Capgemini wrijft zich in de handen, want na hun plannetje om het DigId te koppelen aan een facebookaccount is het ontwikkelen van een persoonlijke website voor alle Nederlanders een buitenkans vanjewelste. Want KPN kan dat niet zelf.
Walter Ulbricht draait zich om in zijn graf uit ergernis over de gemiste kansen.

Het kenwoord deze week was stabiele coalitie, maar ik geeft het 14 maanden max. Die volksdemonstraties in het zuiden van Europa reiken al tot aan onze zuidergrens, maar zoals een Duitser ooit zei: "in Nederland gebeurt alles 50 jaar later en dan alleen nog als het mooi weer is".

Voor de avondoverweging over socialisme en solidariteit leze men Pamela Hemelrijk (rip) op de Gezonde Roker.

Op de draaitafel

Al eerder had ik het over upchucky, muziek en meer, en laat ik nu ontdekken dat de liedjes direct te spelen zijn op mijn blog.

Een test: Chucky Met een beetje geluk kunt u terug naar de index. Kwestie van scrollen en bladeren. Have fun.

Vissersvreugde

We hebben weer een binnenkomer, een reiger of soortgenoot die met lokaas werkt, te zien in het onderstaande filmpje.

Ook de motoren doen het allebei niet meer

Net is vandaag de elfde van de elfde, dus er zullen wel veel mensen in de kroeg zitten om de prins te verwelkomen. Deden ze vroeger hier ook in Benidorm, maar met het uitsterven van de overwintergasten op leeftijd is ook de carnavalsvereniging overgedaan aan paar liefhebbende Belgen, die er nu een privéfeestje van hebben gemaakt. Mét jasjes en versierselen van de raad van elf.
Mijn witte jasje hangt hier in de kast en de medailles hangen aan de hometrainer.Ik kom van boven de rivieren. Persoonlijk heb ik het niet echt op carnaval, maar ik geeft toe dat ik heb meegedaan in de raad van elf.

Eigenlijk was de ouwewijvendag de leukste, in optocht door de stad, voorop een kinderwagen geduwd door een clown,en in de kinderwagen een bandrecorder met muziek. Kroegentocht voor verklede vrouwen. Toevallig vinden Spanjaarden dat ook leuk. Want feest. Is cultuur, als er maar muziek bij is.

IIn Benidorm gingen we een paar jaar geleden nog wel uit in de Zanzibar,  een hehobi bar met DJ's en optredende (travo-)missen. Is inmiddels gesloten vanwege de malaise. Tijdens de carnavalsperiode werd er volop gefeest en het toppunt was de act waarbij een grote klep achter de bar naar beneden kwam, welke als bühne dienst deed.
De act was die van 'Corrie van Gorp' met Hallo, hallo. voor mensen met vliegangst onderweg naar de Costa. Hoi Nelis.
Onvndbaar op YT, maar als genoegdoening dan de Sjonnies, die het ook leuk verwoorden. Zing vrolijk mee, ik ben een beetje melig.

Update: Filmpje was foets, vervangen door Jantje Smit. Wonderbaarlijke geste van youtube. Komt goed. Hier dues, opnieuw.

De kioskjuffrouw

Omdat het weekend is en lezen een mooie bezigheid citeer ik hier een deel van een verhaaltje neer uit een boek van Herman Pieter de Boer, zoals beloofd. De opmaak volgt redelijk die van het boek, dus niet gaan klagen dat het zo lastig lezen is.
Vanwege de boekenweek moedig ik u aan om ten minste een boek van Herman te lenen en bij goedvinden eens over te gaan tot bijvulling van uw boekenplank. Kan ook electronisch bij Bol en zo. Zie zijn Wiki.

Uit hoofdstuk 46, de kioskjuffrouw, die een hoestende man binnennodigt bij zwaar winterweer.

'Altijd in de tropen gewoond. Vandaar dat de kou me zo slecht bekomt.'
'In de tropen?' zei juffrouw Alma. Er klopte een stamklant. Gauw stak ze diens dagelijkse krant naar buiten. Ze pakte het geld aan en sloot het loket. 'Ja,' zei de heer, 'ik ben planter. Familie bezocht, zaken afgedaan, kou gevat, volgende week ga ik weer op de boot. Blij toe, ik word hier doodziek.'
'Het is daar zeker heet,' zei ze. Hij knikte waarderend. 'Vooral 's middags. Maar ik begin heel vroeg en ga om twee uur naar huis. Dan heeft de bediende het bad al gereed.' 'En uw vrouw de thee?' Het was er al uit. 'Niet getrouwd,' zei hij, 'ik had het er altijd te druk voor. Ach, dat komt wel eens.'
Hij had zijn haar gefatsoeneerd. Nu poetste hij met een zakdoek zijn bril droog. Toen hij die opzette, zag hij er weer keurig uit. Juffrouw Alma bewonderde ook de wijze waarop hij zijn das gestropt had. Een knappe vent. Een heer, en toch niet te groots om op een pak kranten te zitten. 'Bent u wel getrouwd?' vroeg hij. Ze schudde van nee. Haar hart sprong op. 'Hoe is het mogelijk,' zei hij, 'zo'n hups vrouwtje.' Nu gloeide haar gezicht. 'Ik bloos,' zei ze beschaamd, en bedekte haar wangen.
Hij glimlachte. Juffrouw Alma keek verlegen naar haar mollige knieën en voelde dat hij haar opnam. 'Hoe zou het nu buiten zijn?' vroeg hij.
'Ach jé. 'Verschrikkelijk!' zei ze. 'Een poolstorm!' Hij kwam overeind, boog zich voor haar langs en keek door het raampje. 'Ik dacht dat het minder werd.' Zijn hoofd was vlak bij het hare. Ze kon het niet helpen. Voor ze het besefte, had ze hem een zoen op zijn wang gegeven. Hij zag haar verbaasd aan. Toen begon zijn gezicht te lachen. 'Daar dan,' zei hij. Hij legde zijn handen op haar schouders en kuste haar terug. Hij keek in haar ogen.
'Je bent een schat van een mens,' zei hij, 'spijtig dat ik weg moet.' Juffrouw Alma was nu werkelijk van streek. 'Heus?' fluisterde ze. Hij richtte zich op. 'Ik ben eigenlijk al te laat voor mijn afspraak op de bank. Ik moet me haasten.' Hij pakte zijn handschoenen. Ze kwam overeind om hem in zijn jas te helpen. Nu stonden ze tegenover elkaar bij het deurtje. Hij nam haar handen in de zijne en keek haar ernstig aan. 'Je bent geen vrouw voor de tropen,' zei hij zacht. Ze wist niets te zeggen. Hij kuste haar op beide wangen. Toen trok hij zijn handschoenen aan. Hij opende het deurtje en ging de sneeuw in. Door het hout heen hoorde ze hem al hoesten. 'Zijn drop!' riep ze. Ze duwde met een klap het loketraampje omhoog en boog zich naar buiten. Ze zwaaide met het rolletje. 'Meneer, uw drop!' De sneeuwjacht woei haar woorden weg. Hij zette zijn kraag op terwijl hij de straat overstak. Aan zijn rug zag ze dat hij erbarmelijk liep te hoesten. Ze deed het raampje dicht. Hij had zijn wollen sjaal laten liggen. Juffrouw Alma duwde er haar gezicht in. Toen deed ze hem om haar hals. Zo bleef ze zitten.

Uit Het damesorkest en andere stadsverhalen
1977, Amsterdam/Brussel: Elsevier Manteau, 160pag., ISBN 90-10-01486-X

Kom je buiten spelen?

Dat je met zesjes op je rapport ook minister kunt worden is al eens eerder gezegd. Dat je met z'n zessen ook de boel in het honderd kunt laten lopen, daar hebben de afgelopen week de kranten vol van gestaan.
Vooral de krant van het gezonde verstand en haar politiek redacteur op de teevee. Eerst de SP onderduwen  en dan het andere vriendje van de plank af schoppen.

Dit weekeinde gaat men in uitgebreider samenstelling nadenken over de begroting voor 2013; dat gaat lastig worden, want volgens mij heeft de Koningin haar mening over de amateurisctische janboel binnenskamers al gegeven.
Eerst een toneelstukje in de balzaal, dan de thee opdrinken en weer buiten gaan voetballen. 'Die komen nog eens op de koffie,' dacht Zij op het bordes.

Gelukkig hebben wij meisje ter Horst nog ('zeg maar Guusje'), die verklaart doodleuk dat de Pvda vast zal houden aan haar nivelleringswens. 'Wij zullen niet toegeven daarin', klinkt het in de persverklaring van de senator vandaag.
Twee weken geleden riep ze nog dat ze zich er niet mee wilde bemoeien, tenzij men niets beters kon vinden. Ze ruikt pluche. Zou een 'prominent' nu zelf het ANP opbellen met de mededeling dat zij iets te verklaren heeft? Of kent ze iemand? Je weet het niet.

jeugdfoto van tante

Die Rutte weet niet wat hem overkomen is; gezellig met z'n zessen plannen maken bij het kampvuur, niemand wat zeggen na afloop, alle andere vriendjes boos als de plannen uitkomen, maar dan komt tante Guusje zeggen dat Didier óf de lucifers mag houden óf dat hij niet meer gaat meespelen.
En dan zijn ze allemaal hun nieuwe fietsje met bagagedrager kwijt. En Sjannien haar stalen driewielertje
Een nieuw vriendenclubje moet er worden opgericht, met die andere jongetjes uit de straat, die wél hun huiswerk maken.Doie willen wat graag in de boomhut van Rutje, met of zonder hem.

O tempora o mores of zoiets. De SNS-reaalbank gaat of linksom of rechtsom door de bocht en het gaat weer belastinggeld kosten na de eerdere redding. Wie was ook alweer de MinFin die daar zijn toestemming voor gaf in 2008?
Goldman-Sachs werd verleden jaar ingehuurd om orde op zaken te stellen. Dan begrijpt u wel wie dat geld gaat kosten. En u begrijpt ook dat we geen kordate MinPres hebben die tegen de Nederlandsche Bank zegt dat dat gesjoemel nu eens ophoudt.

Op die school zitten we met z'n allen, we zijn allemaal zesjes. Dus het maakt geen moer uit wie het klasseboek mag bijhouden. Doet Guusje wel.

Bo, vertel nog eens van die man

Het is lastig als je wat te binnen schiet waar je over wil schrijven en je beseft dat het boek waar het in staat in Nederland ligt. In de restanten van de boekenkast.
Je kan toch moeilijk alles meenemen in je koffertje met de huidige bagagetoeslagen.

In Rotterdam staan mijn boeken van Herman Pieter de Boer en bijna alle verhalen zijn leuk en van een eigen humor die sommigen niet bevatten.

Zo is daar het verhaal over de man die naar een bijeenkomst gaat ten huize van een welgestelde dame, die daarvoor haar salon ter beschikking stelt.
Hij belt aan, zij doet open en gaat hem na verwelkoming voor door een lange hal naar de salon.
Het valt hem op dat ze nogal krom voorovergebogen loopt en vraagt haar wat er mankeert. "Een onverdraaglijke verstrakking die mij al jaren beperkt in mijn bewegingen en vreugde"", is het antwoord, waarop hij haar vraagt even stil te staan.
Zonder waarschuwing omvat hij van achteren haar borsten, de vrouw slaakt een kreet bij een dergelijke impertinentie en staat in een keer rechtop, met een rode kleur.
"Voor deze keer neem ik u uw gedrag niet kwalijk",zegt ze, "maar het moet geen gewoonte worden."

Ik heb het maar even verteld zoals ik het me herinner. Volgende keer een echt hoofdstuk uit het enige boek dat ik hier heb liggen van HP de Boer. Ergens, eerst even zoeken.

Onder de trap is nog een plekje

VVD-fractievoorzitter Halbe Zijlstra verzekert ons vandaag dat de koopkracht de komende vier jaar niet met '10, 20 of zelfs 30 procent zal dalen' door de inkomensafhankelijke zorgpremie. "Daarvan kan ik zeggen: dat gaat sowieso niet gebeuren." Hij heeft nog net niet gezegd dat hij anders zijn hoed opeet.

 "Als de koopkracht van grote groepen toch buiten die kaders zou vallen en tussen de 10 en de 30 procent gaat belopen, dan hebben we een probleem met z'n allen", zei Zijlstra. Ja, een burgeroorlog of ten minste een coup.

Kijk, niet met z'n allen, halve zool, want wij willen dit niet met z'n allen; jullie willen dit, in overhaast, want de limousine met chauffeur en het blauwe leer lokt.
Het was niet voor niets dat de koningin altijd de tijd nam om al die formateurs de les te lezen over onbesuisde plannen en nieuwe stokpaardjes. Nu zie je wat er van komt, onrust, volle trams bestuurd door ingenieurs, en colonnes tewerkgestelden bij het dempen van de Amsterdamse grachten.

Kiezers die geen geld meer hebben voor kleren

Je weet het niet, maar het is toch wel treffend dat de man meer weet dan wij. En dat er een rechtszaak aan te pas moet gaan komen als de papieren van de formatie niet openbaar worden gemaakt.
Je krijgt het gevoel dat er iets verborgen wordt gehouden en de uitspraak "Gaat u maar rustig slapen, want het wordt nooit meer dan 4 procent."klinkt niet echt geruststellend.
Hij zegt het alsof het al vaststaat en hij zit niet eens in de regering. Net zoals die slimmerik van Samson, die heeft zich ook in de bankjes gevleid en telt zijn zilverlingen.

Volgens onderscheidene rekenwijzers gaat Bo er 429 euro op achteruit dan wel 531 euro op vooruit. In 2014, als Rompie Nederland als strafkolonie heeft toegevoegd aan het imperium. Een wingewest zal het met die Halbe niet worden.

De witte bonen met tomatensaus zijn al onder de keldertrap opgeslagen, net zoals de blikken ravioli en macaroni. En zakjes aardappelpuree.En zo'n Esbit brandertje met blokjes.
Naast het geheime paneel waarachter een eventuele onderduiker een plaats kan vinden.

Er loopt een streepje doorheen

Valt het u nou ook op, dat decor van de het NOS journaal?
Komt er een mooi groot beeld op de achtergrond van een heersende orkaan, staat de presentator er voor en wordt de boel ontsierd door witte balkjes. Die witte balkjes, horizontaal, in het gehele decor verspreid aangebracht.

Je denkt eerst dat het boekenplankjes zijn, zei Nanos, maar het blijken TL-buisjes te zijn. En die zie je dus dwars door de beelden heen, totdat de presentator uitgesproken is en we vol beeld krijgen. Die witte dingetjes zijn er waarschijnlijk om de aandacht af te leiden van 's mans kromme knietjes

En nu we toch over de televisie praten, het blijkt nog steeds niet mogelijk om ondertitels anders te vertonen dan in wit. Niet te lezen soms.
Daar houdt iedereen dan ook lekker rekening mee: een interview met een schrijver in een wit overhemd en de tekst verdrinkt tussen het derde en vierde hemdknoopje.

Bij MAX weten ze dat de kijker op 4 meter afstand naar een groot scherm kijkt, de letters worden getoond op een zwart balkje. Zo eenvoudig, kost niets meer.

Van de belofte dat het geluid van de reclame niet harder gaat dan het normale volume komt ook maar weinig terecht. Soms moet ik zelfs mijn gehoorapparaatje uitzetten vanwege de herrie.

Vroeger (ja vroeger) kwamen er nog wel eens leuke types langs in de reclame, maar tegenwoordig zijn ze allemaal ergens  tegen de veertig en sjouwen met wasgoed en kinderspeelgoed rond, onderwijl een yoghurtflesje leegdrinkend voor de fitheid, want in de volgende reclame lopen kerels die aan hun leeftijd twijfelen en hun snor laten staan.
En dan is er niemand die deze mannen vertelt dat het ze ontbreekt aan een oldime sportautootje, nu het nog kan, want je moet er straks weer wegenbelasting voor betalen.

Nieuwe ster in Wereld op wielen

Wat ook stoort is die omgeruilde echtgenote van die tennisser, zij met die knokige knieën. Die zat van de week in een SKIbroek op de bank bij Jinek.

Sinds haar uitspraak over een ontplofte egel (of mol, ik was er gelukkig niet bij) kan ik niet meer zonder bijgedachten naar een programma kijken waar ze inzit. Natuurbehoud. Niet voor niets staan er overal art. 461 bordjes in de bossen. Respecteer de bosschage.
Ze tettert er ook continue doorheen en vindt iedereen te dik. Die Borsato heeft toch wel geluk gehad met de tijdige inruil.

Weet u wie ook niet kan articuleren? Die nieuwslezeres bij RTL4-nieuws. Daar verwordt het woord politici tot plietsie, portefeuille is profujje. Haar mandelen zittnin dweg (snel uitspreken voor effect).

De co-presentator heeft er ook last van, slikt halve en hele woorden in, en dat blijkt uit presentatievrees te komen. Echt, zegt hij zelf. Presentatievrees.
Dat is net zoiets als een fotomodel die ondergoedreclame doet en onder haar bh'tje nog een  t-shirt draagt, Want eigenlijk is ze preuts en heeft cameravrees, maar wilde ze toch bekend worden. Zoiets.

Het is weer uitgelopen, dit blogje. De gedachtenwolk wordt al leger, nog even en ik ga cabaretteksten schrijven. Voor dat stel bij de Leeuw, die zo fors lachen om hun eigen grappen.

Omdat het zondag is en uw kinderen binnen spelen, bespaar ik u die schuine witz die ik in gedachten had. Trefwoorden Moos, Saar, niet kunnen slapen. U kende hem al.

Stegeman en de stille stiekemerd

In het weekend komt altijd Alberto Stegeman op de tv, met spraakmakende undercover operaties die het volk schokken en soms tot aangiften leiden waar je verder niets over hoort.
De amusementswaarde is niet hoog,  maar de scheefgehouden camera met omfloerste kaders, die iets verborgens suggereren, werken bij mij op de lachspieren. En op de irritatiesensoren, zeker ook door de veelvuldige reclames tussendoor, voorafgegaan door spannende beloftes van reality and shaming.

Daar gaat Alberto op jacht naar iemand bij wie je de uitvoering van een taakstraf kan afkopen. Je stuurt er een lokvogel met taakstraf op af, geeft hem uiteraard niets voor de moeite.(zegt Alberto) en laat hem 20 euro geven voor het feit dat de toezichthouder (medewerker van een sportvereniging)  zijn naam in de presentielijst aftekent. Eigenlijk is het ordinaire uitlokking, maar dat ziet Alberto anders.
Het is volgens hem en de rest van de onderbuik een schande dat zoiets mogelijk is en de reclassering gaat er onderzoek naar doe. Nee hoor, was nog helemaal niet bekend, die schokkende feiten. Nachtkaars en ambtenaren.

Het is het soort televisie waar ik niets mee kan en wil. Net zoals bij 'Opgelicht' en 'Kassa', waar we allerhande ergs meemaken, maar waar ik vaak verbaasd ben dat mensen met droge ogen zonder aanbetaling voor honderden euro's taarten en saucijzenbroodjes leveren aan een hen onbekend persoon.
'We stuurden de rekening, maar hij betaalde nooit'. Voor duizenden aanbetalen zonder factuur en niets geleverd krijgen, ook zoiets. Dat is voor de politie een civiele zaak, kost veel geld en moeite.
Ik kan u verzekeren dat het helaas een bepaald soort (goede) mensen overkomt.

Als ik die mensen op een rij bij Kassa zie zitten krijg ik de neiging om op te roepen om en masse (vaak gauw 15 man plus familie) bij de boosdoeners langs te gaan en even uit te  pakken. Zonder camera erbij.

Tevreden personeel

De hieronder besproken directeur ener b.v. had de gewoonte om bij wanbetalers vriendelijk te melden dat er een busje met bouwvakkers langs zou komen om het gedane werk teniet te doen.
Die belofte deed hij ook aan een vervelend mannetje dat een nepfactuur stuurde voor vermelding in een  bedrijvengids. 'Niet om gevraagd, ook niet om de aanmaning, als je niet ogenblikkelijk ophoudt met dat gezeur, kom ik die gids even bij je doormidden scheuren. Met 6 man.'

O ja, taakvervulling. Door die directeur ener b.v. die wegens vermeend rommelen met urenlijsten en facturen bij een aardige mevrouw van de reclassering zat en te  horen kreeg dat ze eigenlijk niets voor hem had. Op de vuilniswagen meerijden zag ze niet zitten en zodoende kon hij kiezen tussen koffie rondbrengen in het bejaardenhuis of zelf wat voorstellen.

Dat werd dus opruimen op een volkstuincomplex, waar hij elke morgen een kopje koffie dronk met de beheerder, wat timmeradvies gaf aan noodruftige sigarenrokers met een potlood achter het oor en vervolgens weer vertrok voor het aannemen van werk voor zijn nieuwe b.v.
Dan praten we over 15 jaar geleden.

Die Alberto. Staat elke keer hijgend in zijn dashcam te praten. Errug hoor.
Morgen gaan we een bijklussende huisvrouw vangen, in de afhaalshoarma. Heeft haar handen niet gewassen na het happy moment, hele buurt heeft chlamydia.

Vat het eens kort samen, Bo.

Cultuur
In tegenstelling tot een eerder bericht bevalt de tv-serie ´Moeder, ik wil bij de revue' mij toch wel. De manier waaop Bob "Sjann' zegt tegen zijn aanstaande is hartverwarmend. Echt.
Alleen de kleuren blijven flets en de beeldscherpte is ook niet je dát. Ze hebben bij Max gedacht: die oudjes zien toch al slecht, dus die wijten het aan hun bril. Een leuke still uit de set vindt u op mijn posterous.

Accessoire, heeft niets met dit alles te maken.

Ouderen betalen al alles
De SER stelde eerder voor dat AOW-ers in een verzorgingshuis moeten gaan meebatleen aan de kosten van huisvesting, welzijn en voedsel.
Is dat nog meegenomen door informateur Kamp in het kader van een betaalbaardere en toegankelijke zorg?
Als je in een verzorgingshuis terechtkomt moet je na 6 maanden al je AOW en je klein pensioentje afgeven.
Je krijgt dan een zakgeld van € 260 euro waar je je kleding, bloemen, fruit, koekjes, drankjes, tijdschriften, kapper, krant en nog veel meer zèlf van moet betalen. (Notitie eerder geknipt en sterk ingekort voor u).

Kortom
Er is nog meer wat mij van het hart moet, maar dat komt in het weekend wel. Of niet, gooi ik gewoon al die aantekeningen en conceptjes weg. De schijf loopt vol en het hoofd moet leeg.

Phoenix en Ariadne

Marijne is al een tijdje van het blogpodium en een laatste tweet geeft aan dat zij even niet meedoet. Jammer. Mooie ontboezemingen, mooie gedichten.
Eéntje dan, om haar terug te toveren.

Zwaan van de dag

Het is de zwaan van de dag
Die haar hoofd buigt
En zwijgt
Als ik een dochter krijg
Noem ik haar Fatima Morgana

©thelittleshaman


 En dan hebben we Anna nog, die om haar moverende redenen de hele jaargang 2012 heeft gewist.
Zonde. Daarom ook van haar iets uit vroeger tijden, in de hoop op een herrijzenis.

Ik ♥'tje jou

Ik draag een steen op mijn hart
zonder de al te scherpe randjes
van dagelijks gemis en mét een warme
glans van 'ik zie je graag'.

Ondeugend versje

Jij, mijn geliefde
alles wil je me geven:
een roos,
een zoen
en een hand - vol warmte

in mijn slipje.

© Anna

De donkere kamer

Na de première op 21 februari 1963 en een redelijk succesvolle serie vertoningen in dat zelfde jaar met bijna een half miljoen bezoekers en deelname aan het filmfestival in Cannes verdween de film uit de roulatie in de bioscopen, op instigatie van de producent Freddy Heineken..
We hebben het over 'Als twee druppels water', naar het boek van W.F. Hermans 'De donkere kamer van Damocles' en deels ook naar het eerder verschenen boek 'De tranen der acacia's'.



A snel deed het verhaal de ronde dat het verdwijnen van de film gebeurde omdat Heineken een affaire had met een van de actrices, model en KLM-stewardess Nan Los.
Toen bleekt dat hij zijn vrouw niet zou verlaten, verbrak zij de relatie en trouwde met coureur Gijs van Lennep, waarop Heineken besloot dat de film nooit weer publiekelijk vertoond mocht worden.
De jonkheer had een mooie autoshop in de PC Hooftstraat waar ik ooit nog autohandschoenen kocht en steenslaggaasjes voor mijn Simcaatje. Mijn vriend Co was destijds steward bij de KLM en kende Nan uit dien hoofde ook.

Tot zijn dood in januari 2002 moest je Heineken persoonlijk schrijven en verzoeken om een privé vertoning, waaraan sporadisch gehoor werd gegeven.
In 1983 probeerde de Tros vergeefs om de film te vertonen, nadat daarvoor in 1966 het de NTS als enige wel was gelukt. Het Nederlands publiek kreeg na 40 jaar de film voor het eerst echt te zien op 19 september 2003, bij de VPRO,

Het boek ligt in de bieb als boekenweekgeschenk van dit jaar, vergezeld van landelijke vertoning van de film in sommige bioscopen

Ik heb de film eindelijk kunnen downloaden via een torrent die 10 maanden lang geen zin had om op te starten; de eigenaar van de hostcomputer had hem waarschijnlijk vaak uitstaan.

De film staat nu op DVD, nadat ik in 1963 de film twee keer had gezien, met hetzelfde schoolvriendinnetje, dat ook altijd meeging naar de Westside Story en films van Godard. Jeugdsentiment.

Vandaag wordt de film opnieuw uitgezonden, gevolgd door een interview met WF Hermans uit 1962, op Cultura 24. Jammer dat het dat niet gewoon op een normaal TV-kanaal kan, zodat iedereen het kan zien.G

U moet me eens uit laten spreken

Al bladerend op youtube naar de trailer van 'als twee druppels water' kwam ik deel twee van een interview door Adriaan van Dis in zijn jonge jaren tegen met de befaamde Willem Oltmans.
Heerlijk vertier, daar kunnen ze bij Pauw & Flauw nog een puntje aan zuigen. Ik wacht nog steeds op de eerste gast die bij die vogels dreigt om van tafel weg te stappen.



Ik zag er gisteren Bam Moskovich wel voor aan bij dat doordouwerig gedoe van Flauw. Normaal doet Witteman zachtjes spreken en beschaafd als hij een bekende Nederlander aan heeft zitten, maar het leek nergens op. De Vara schijnt wat tegen hem te hebben, getuige het optreden van Jort, die weer het woord '' maffiamaatje' in de mond nam bij dwdd.
Zoals Bram ooit zei: 'een journalist met een Maserati, daar is iets loos'.

Als een strafpleiter veel 'kwaaie' klanten heeft die bovendien geen bankrekening hebben, schijn je hem een verlengstuk van de clientèle te mogen noemen.
Britta Böhler, advocaat en hoogleraar strafrecht, ondersteunde die mening en vergat voor het gemak dat zij zelf bekend werd met het verdedigen van van terrorisme verdachte figuren. Mogen we haar nu ook met haar cliënten vereenzelvigen?

Ze moeten niet dollen met Bram, want dat soort acties is op zijn beurt een afspiegeling van het karakter van Nederland. Boven het maaiveld en hóp, kop er af. Mazzeltov.

Klein bier toch?

Over je graf heen regeren. kent u die uitspraak, beste lezer?

Er lopen daar in den Haag, alhoewel er een nieuw kabinet zit aan te komen, wat mensen rond die er nog wat beslissingen willen doorjassen.
Deze week stond in de courant dat de gemeentelijke kortingskaarten voor minima per direct moeten worden ingeleverd.
Demissionair Staas de Krom heeft namelijk bepaald dat je alleen arm bent als je inkomen maximaal 110 procent van het bijstandsniveau is. Dat was 130 procent, maar ja, we moeten bezuinigen.

Gelukkig mogen we nog in Zwarte Piet geloven.

Als je dat nu allemaal bekijkt, de wietpas met legitimatieplicht, verruimde opslag van uw telefoon- en internetdata, internettoegang voor de overheid in uw computer en ongevraagd binnenvallen zonder kloppen als u een uitkering heeft, en bovenal het afgeven van uw wachtwoorden, dan ga ben je 1984 en Fahrenheit 471 al lang voorbij.

Tip achteraf, nu het nog kan: beveilig je gevoelige bestanden met een wachtwoord, lees hier het hele artikel. over encryptie en zet je privébestanden op een externe schijf.

Waar zijn de rozijnen?

Voor het eerst in mijn leven heb ik een appeltaart gebakken. Dat ging niet zonder slag of stoot, want eerste had ik peertjes meegenomen om te stoven. Stoofpeertjes. Pera blanquila.
Dat waren dus gewone kleine peertjes, maar het bordje stond verkeerd boven de bak in de supermercado. Ik had het aan de kleur kunnen zien, maar ze waren nog hard. Verkeerde inschatting, maar ze smaakten uit de hand echt lekker.

Op zoek naar reinettas kwam ik grote appels tegen die geen goudrenetten waren. Toch gekocht, want ze zagen er zeer eetbaar uit boomgaardappels.

In close harmony met Mme. Bo aan de slag gegaan, d.w.z. zij liet de rozijnen wellen overnight om ze daarna in een theedoek te drogen, ik gooide per abuis de dichte natte theedoek in de wasmand en zo ging het toch bijna verkeerd.

Uiteindelijk werden de ingrediënten gesuikerd en gekaneliseerd, inclusief de appelpartjes, en kneedde ik het deeg tot een bal, bekleedde de bakvorm en kieperde alles er in, afgemaakt met deegsliertjes als afdekking. Dit alles volgens de aanwijzingen van de chef en het Kookboek van de Amsterdamsche Huishoudschool.

Dan zet je het in de oven (matig warm, dus op 170? graden voorverwarmen) en na een kwartier slaat plotseling het licht uit. Alles uit. Ook de lift, dus serieus. Dat duurde een uur, terwijl de appeltaart in de oven stond. Derdewereldland.

Daar staat tegenover dat er na dat uur een truck met mobiele generator voor de deur stond om gedurende de nacht het hele complex van stroom te voorzien. Dat dan weer wel.

Uiteindelijk kan ik zeggen dat ik een appeltaart heb gebakken die zeven kwartier in de oven heeft gestaan. Straks de laatste grote punt in tweeën delen voor bij de koffie. Volgende week boterkoek, lijkt me eenvoudiger.

Miepie

Blauwbaard, een sprookje

"O Jan Cees! Zuster Jan Cees!
Wat naakt er in ‘t verschiet?
Ach, zie je nog niets komen?
is dat onze rente niet?"

"‘k Zie niets," was dan het antwoord,
"dan ‘t stof in ‘t licht der zon,
en ‘t dwarrelen van de blaren,
daar rondom gindse bron."

(via nu even niet | 28-10-12)

Naar aanleiding van Jan Cees de Jager die lichtpuntjes ziet in de eurocrisis. Het sein brand meester wil hij nog niet geven, het wordt pappen en nathouden.

Voor de liefhebbers van cultuur is er achtergrondinformatie over Blauwbaard (want daar komt de parafrase uit) en kan er hier verder gelezen worden.

Zal ik nog eens inschenken (R. Corita)

In Senseo-pads zat minder koffie -
Jarenlang heeft er een halve gram te weinig koffie in de Senseo-pads van Douwe Egberts gezeten. Het voormalige moederconcern van DE, Sara Lee, stopte er niet 7,5 gram maar 7 gram koffie. Men geeft toe dat de koffie te slap was.

Dat rammelt een beetje, dat verhaal en is PR-technisch niet slim. Het was tenslotte DE zelf die de padjes vulde. En dan wijzen naar Sara Lee, met die fameuze Morris Tabaksblatt, die voor een eerlijke gedragscode was. Dat blijkt nu.

Sinds juli van dit jaar zou er weer 7,5 gram in die padjes zitten (die naam doet me trouwens elke keer weer aan inlegkruisjes denken) maar ik twijfel. Aan cups en aan pads.

Hier in Spanje heb je de keus tussen Senseo (zeer duur) DE (iets minder duur), €3.25 voor 36 stuks van de Jumbo en nog iets Duits bij Mendoza, en tot dusverre zie ik alleen verpakkingen van 250 gram met 36 stuks padjes.
Dat is 6,94 gram voor een kopje vocht met crèmelaagje. Helemaal niet 7,5 gram. En voor een hetere smaak zou er 8 gram in moeten zitten.

Ik drink noodzakelijkerwijs dark roast om nog enigszins de smaak van koffie op de tong te beleven, maar de kreet van DE dat ze terug gaan naar 'het aroma komt je tegemoet' gaat een lange weg nemen. Naar Canossa. Want de koffie uit een Senseo ruikt niet.

Als er weer wat ruimte is ga ik wel weer naar de Carrefour voor een espressoding. De oude is weggegooid wegens lekken en vermeende rommel van gemorste koffie.

Vroeger (ik geneer me niet) hoorde je op kantoor: "Heeft Bo de koffie gezet vanmorgen? De pot is alweer leegt." Zeven schepjes koffie voor 5 kopjes.. Roodmerk.

Citotoets in nieuwe seizoen 1 op de 100

Er komt volgend jaar volgend jaar een eenvoudige versie van de Cito-toets, speciaal voor eenvoudige kinderen die moeite hebben met taal en rekenen.
De stille voorbereiding hierop vond plaats in de TV-quiz 1 tegen 100.

Zo viel in de categorie 'moeilijk' de vraag:  'hoe heet de alcoholische drank waarin je abrikozen legt, waardoor ze langer houdbaar blijven'- boerenjongens, boerenkoffie of boerenmeisjes --> 6 afvallers

doe maar een moeilijke...

en in de categorie 'gemakkelijk' 'wat zijn penny loafers: panty, petticoat of schoenen' --> 18 afvallers

en in moeilijk: 'hoe heten de elektrisch oplaadbare voertuigen die in de jaren zestig in Amsterdam rondreden: goggomobil, messerschmitts of witkar' --> kweenie, veel afvallers, via een escape naar de volgende en laatste vraag:

in de categorie 'moeilijk':   in welke oceaan ligt de Bermuda driehoek. 'Grote Oceaan, Indisxhe of Atlantische Oceaan?'  fout, fout, áách wat jammer, weg 120.000 euri.

Dus daarom is de vereenvoudigde versie Cito voor de doelgroep vmbo en anderhalf jaar leerachterstand echt noodzakelijk, vindt mevrouw Cito, want we kunnen niet allemaal professor worden.

De NCRV overweegt om de toets toe te passen bij hun toekomstige kandidaat-deelnemers. Zij zullen ook hun vragen aanpassen qua onderscheid tussen gemakkelijk en moeilijk.

Voor de puzzelaars: c,b,c,c,c. Over de uitslag kan niet worden gecorrespondeerd.

Elke dag levertraan

Gehuld in een rood leren jekkertje duwde zij een passant de microfoon onder zijn neus en  vroeg: "Heeft u last van erectieproblemen?"
"Ja", zegt Hella van der Wijst op twitter, "een pittige repo, tuurlijk over taboe, hoop dat jij niet tot de 10% mannen behoort met problemen."

Helaas liep ze niet tegen die ene Amsterdammer op de Albert Cuyp op, die anders altijd in de voxpopreportages van Brandpunt voorkomen.
Die had wel gereageerd met: "Hoezo problemen? Moet je een beurt?

Ik dacht dat als er over de overgang voor mannen werd gesproken ze de midlife crisis bedoelden. Dat die mannen zonder aansporing van Hella overgingen tot massaal nadenken en vreemdgaan.

Als die testosteron-gel niet helpt, anders dan dat je er versneld prostaatkanker van schijnt te krijgen, zou Hella eens een reportage kunnen maken over hoe men tegen oudere vrouwen aankijkt met symptomen als kort geknipt haar, geen zin en roodleren jekkertjes. Of waarom erectieproblemen vooral voorkomen onder diabetici.

De dokter zegt het al: het is voldoende om twee keer per week een half uur intensief lichaamsoefeningen te doen,een beetje gewichtjes heffen, net als bij de revalidatie na een hartinfarct.en zo mogelijk elka dag een lepel visolei (ander woord voor levertraan. En wat liefde op z'n tijd.

schrijft mijn doch ens soo haest

Het Meertens Instituut, u weet wel, van het boek Het Bureau van Voskuil heeft wat moois gedaan, namelijk transcripties maken van duizenden brieven uit de 17e en 18e eeuw  die veelal zijn geschreven door gewone Nederlanders.

De documenten bevonden zich op Nederlandse schepen die door de Engelsen destijds zijn gekaapt. In Engeland belandden de in beslag genomen stukken in archieven, waar ze eeuwen later zijn herontdekt. De moeilijk leesbare originelen zijn door vrijwilligers nauwkeurig overgetikt.

Hier een mooi voorbeeld van een liefhebbende vrouw aan haar man met tussen de regels door het nieuws dat zij wederom zwanger is. De brief heeft hij nooit gekregen.

1664 den 1 aprijl uit roterdam

seer bemijnde man ijoris magiels ick laet u wete als dat ick noch
kloeck ende gesont ben met onse kindere als ick
ferhope dat het met u oock soo is waer het anders
dat waer mijn van herte leet om te hoore foort
bemijnde man ick wenste wel dat als het goodt
beliefde dat de reis al gedaen was en dat ghij
met lief weer tuis waert want ick dickmael
wel bedroeft ben want ick van geen mense
vrijntschap en hebbe ick hadde wel frijnde doen
ghij hier waert mer nu ghen fort bemijnde man
ghij hebt mijn met drie kindere gelaete maer
ghij sulter fier werfinde als het goodt belieft
sulcken foeij hebt ghij mijn gelaete maer
waet raet het schijnt dat het goodt soo belift
heft fort bemijnde man doet doch soo fel ende
schrijft mijn doch ens soo haest als het mogelick
is en hoe dat ghij al faert met ijou komeschap
vaert want de luide oock al ferlange en ick
mede ick hoop dat ghij u dienge wel aen sult
lege tot u en mijn proffiet fort hoop ick dat
u goodt gesontheijt sal ferlene dat ghij met
lief weer komt en liefe maen denckt doch
alteijt op goodt dat heij ijou wiel bewaere nae
siel en lif en bidt doch foor mijn gelick ick
foor ijoou doen liefe maen onse kindere hebbe
altemael doot kranck gewest wel ses weke
lan dat heft mijn wel bang ef[?] fort liefe
.. bewaert doch u selfe soo feel mogelic

[dwars in de kantlijn]
u liefe vrou lisbet klaes