donderdag 23 februari 2012

Volks


In het AD lees ik dat Thijs Römer dagelijks zijn gestorven opa Piet spreekt. Niet via Char, maar gewoon in zijn hoofd.

Dat kan ik nog wel volgen, als ik wat voor me uit mijmer hoor ik soms ook de stem van mijn vader, alleen geeft die geen adviezen. "Je bekijkt het maar, je bent nu oud genoeg", zou hij zeggen, "dat je mijn ring draagt is voldoende."
Hij zou morgen 100 jaar zijn geworden.

Maar wat lees ik dan? (vieze woorden alert!) Ik citeer de krant en Thijs:

Als herinnering aan zijn opa draagt Römer de geldclip van zijn opa bij zich:
"Een gouden exemplaar in de vorm van een piemel met ballen. Dat paste mijn opa.
Altijd in voor een platte grap, koning van de scheldwoorden en een onorthodoxe
manier van uitdrukken. Ik ga even een gevulde koek in mijn kut slingeren, zei hij.
Het is een manier van praten uit de Jordaan, dat volkse. Ik vind het mooi via hem
daarmee in aanraking te hebben gestaan."
unquote

Als er één ding was waar je als Jordanees een draai om je oren voor kreeg was wel het gebruik van onoirbare woorden als bovenvermeld, Thijs. En vloeken.
Die kreet is helemaal geen manier van praten uit de Jordaan. Het is gewoon een ordinaire uitdrukking.die mij niet bekend was en nergens op slaat.

Het gebruik van ziektetermen was vroeger gebruikelijker . Op de eerste grammofoonplaat van Johnny Jordaan fungeerden familieleden van de zanger als koor.
Wij mochten als kinderen in het begin niet luisteren als die gedraaid werd, want als de plaat is afgelopen klinkt het bij het wegsterven van de muziek uit het koor een hartgrondig 'typhushoer'. Daar was de tering niets bij.

Maar schuine woorden zeggen? Een klap voor je kanis kon je krijgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten