woensdag 18 juli 2012

Verdiscontokwalificeerd

Het stond er echt, als commentaar onder een nogal zwevende colum met welles en nietes. Dégoutant, dus ik ga niet linken. Dat zouden ze wel willen.

Dit mens is t doodschoppen niet waard
Sorry maar ik heb nou eenmaal mn hart op de tong


Ik had er al een blog over klaar, maar dat heb ik gewist. Het is te triest voor woorden dat men zich niet fatsoenlijk kan uitdrukken en zich dan graag onder een welgevallige mening schaart, met woorden waarvan men de draagwijdte niet overziet. Onder een normaal blog zou een dergelijk commentaar niet verschijnen; weggejorist en een ban.

Het deed me denken aan de tijd dat ik in West Afrika woonde en werkte, al weer lang geleden.
In het begin was ik nog niet vertrouwd met de lokale mores, maar het opbrengen van een arrestant door een politieagent naar het bureau ontaardde vaak in een een onaangename gebeurtenis, waardoor ik geweld nog steeds verafschuw.

Liberian women   ..@guusb
Het werden opstootjes, waarbij voorbijgangers aan kwamen lopen, even snel een schop of klap aan de arrestant uitdeelden en zich vervolgens in de stoet aansloten om onderweg nog eens uit te halen. De arrestant haalde het bureau vaak niet meer lopend.
Dat in Liberia onnoembare wreedheden werden uitgevoerd in de latere burgeroorlog heeft me dan ook nooit verbaasd, als je kennis hebt van de rituelen die nog steeds voortbestaan, net zoals in andere landen daar. Het heeft wel treurig gemaakt.

De mensen die de mond vol hebben over doodschoppen, over de straat slepen en in elkaar slaan, zijn degenen die dit in werkelijkheid niet hebben meegemaakt..
Die kennen het geluid niet van een brekend been of de doffe klap van een schoen in een buik, de nare pets waarmee een hand in de nek van een slachtoffer neerkomt. Die hebben ook geen mens van dichtbij gezien, dat is mishandeld en beurs geslagen. Of gedood.

Gelukkig heeft de uitspraak 'dieren, het zijn net mensen' geen waarde. Bij een dier is nooit sprake van bewust kwaad doen. Daar laat ik het bij.


1 opmerking: