donderdag 10 oktober 2013

Weer even terug

Na vier maanden gedoe en gedaan en vier chemokuren verder zit ik vandaag in de Daniel den Hoed voor een CT-scan die al lang had moeten plaatsvinden. Maar, zoals de oncoloog gisteren aan de telefoon zei, ik was in een vacuüm gevallen en ze waren me even kwijtgeraakt.
Dat had ik al in de gaten, want vorige week kreeg ik een brief van de Vrienden van het Erasmus, die memoreerde dat ik als(ex-)patiënt wel tevreden zou zijn: of ik even als blijk van waardering 35 euri stort als steun voor het kankeronderzoek. Dat heeft even matschudding gegeven, zoals ze in Amsterdam zeggen.

De waarnemend huisarts die ik vorige week sprak taxeerde mij als iemand die moeilijk de leiding uit handen geeft. Dat had ze snel door in een gesprek van 15 minuten. Mijn huisarts hing zodra hij wist dat ik behandeld werd al aan de telefoon om te horen hoe het ging en om mij te verzekeren van zijn steun.

Goed, van zuster Petra hier ter plekke een brilletje te leen gekregen en van ' Daan' een laptop, want het wordt vier uur spoelen met Naci 0,9%, scannen en weer vier uur spoelen. Morgen is het moment dat de dokter mij gaat vertellen of men de behandeling voortzet.
Een moment om te bloggen, iets waar ik sinds ons vertrek uit Spanje geen lust meer in had.

Om het maar duidelijk te zeggen: ik heb geen uitzicht op herstel, we zijn de levensverwachting aan het oprekken. Een lever herstelt zich niet, je kunt alleen de schade beperken, maar dat gaat ten koste van de andere organen. Bloedlichaanpjes worden wel weer aangemaakt, maar je nieren kunnen er slecht tegen.
Dus eens komt het moment dat je moet kiezen tussen verdere vernietiging van de kwade cellen en de goede cellen. So far, so good vind ik, maar het team fronst inmiddels de wenkbrauwen.

Ik heb geen pijn, alleen maar een chronische vermoeidheid, die na 2 weken na een kuur weer minder wordt.
In de vierde week voel ik me weer in staat om pluggen in de muur te slaan en railtjes op te hangen en dingen te doen. Dat is nu dus.
Andere bezigheden zijn voorbereiden op er niet meer zijn, dus papieren ordenen, muziekvoorkeur aangeven en samen praten over wat komt en voorbijging.

Tot zover dit tussenbericht. Om kale plekjes te vermijden heeft mijn zoon van de zomer mijn hoofd kaalgeschoren, en wat denk je, ik krijg er grijs-blonde donshaartjes voor terug. Mijn wenkbrauwen leven ook nog, verdere haargroei is verdwenen, dus dat scheelt weer bij het scheren.

U bent even bij, als ik trek heb doe ik weer een blogje. Intussen twitter ik weer sporadisch, dus zolang u me leest ben ik er nog. Man lebt.



zaterdag 8 juni 2013

Maarten



Zonder verder commentaar, de schepper schept.
Die @esceedee weet elke keer weer de juiste sfeer te vangen.


zaterdag 25 mei 2013

Couleurs

Een liedje dat al wat langer in mijn hoofd rondzingt, dat krijg je er van als je op Spotify de liedjes van vroeger terugzoekt. Klik maar.

Guy Béart – Couleurs, Vous Êtes Des Larmes


Dors mon enfant, c'est déjà l'heure
Ça ne sert à rien que tu pleures
Dans tes yeux couleur d'arc-en-ciel 

Il y a es larmes de sel
Couleurs vous êtes des larmes
Couleurs vous êtes de pleurs
Elle est en couleur mon histoire
Il était blanc elle était noire
La foule est grise alors
Il y aura peut-être un mort
Couleurs vous êtes des larmes




Onzalige Bossen

Het leven loopt nu eenmaal niet zoals je denkt dat het zal lopen. Zo voel je je een hoeder en zo ben je zelf aan de beurt.


We blijven positief en geven voor de diepere gedachte een filmpje mee van de befaamde Daan Modderman. Prettig weekend.


donderdag 23 mei 2013

On air

Op de Britse tv loopt een serie over het dagelijks leven in een Spaans ziekenhuis. Schijnt zeer populair te zijn.
En wat blijkt? Die opnamen gebeuren al drie jaar in de Clinica waar ik pas nog was voor mijn ogen. En verleden week voor een onderzoek.
Terwijl ik op de afdeling Urgencia lag te wachten op de chirurg, speelden zich in de box naast mij (matglazen wanden) tafereeltjes af.

Aan de ene kant zaten zo te horen een paart artsen en verplegers in het Spaans, Engels en Nederlands te praten over weekendtripjes naar Ibiza, Tenerife en Sevilla.
Aan de andere kant schoven wat verpleegsters heen en weer en kwam een verpleger een stel krukken uit mijn box halen, met de vraag hoe die in het Engels heetten. Crutches. Juist.
Een cameravrouw verscheen, terwijl ze een ouder echtpaar filmde; na beëindiging van het shot kwam er een rolstoel aangeschoven.  Daar ging ze inzitten en werd ze rugwaarts voortgetrokken terwijl ze de patiënt met crutches filmde.

Ik volgde het ploegje en kwam zodoende langs de wachtkamer. Daar hing in drie talen een dienstmededeling. Die lees je dus alleen als je in de wachtkamer komt.
Mocht je binnengebracht worden via de ambulance-ingang dan lees je de info niet. Dikke kans dat je in je blootje gefilmd wordt zonder dat je het weet. De Oerlemans methode, maar dan anders.



Straks

De lentewilg
ruist voorover en
fluistert  dat je
nog even moet blijven.
De zwanen komen 
wat later.

maandag 20 mei 2013

De vlo en de Harley

Moppen onthoud ik maar moeilijk, maar dat is geen probleem, want de meeste moppen van vroeger komen vanzelf weer langs.
Eén van de moppen die ik wel onthouden heb stamt uit de tachtiger jaren van de vorige eeuw (jee Bo, wat ben je oud!).

Na een drukke beursdag in Kanton zaten we met een aantal Nederlandse deelnemers uit te blazen in de lobby van ons hotel. In het gezelschap ook een jonge stagiair uit Oostzaan die voor het eerst mee was naar het buitenland. Hij mengde zich niet in de gesprekken maar luisterde aandachtig toe, want er moest geleerd en opgestoken worden.
Ook bij de diverse sterke verhalen en moppen had hij weinig bemoeienis. Alleen op één moment hebben we hem gehoord.

Willekeurig spook, geen relatie tot verteller.

Er komt een vlo  's winters kleumend en rillend een bar binnenlopen, die handenwrijvend om een warme grocq vraagt. "Koud, ik heb het koud".
Iemand aan de bar draait zich om en zegt dat hij de volgende keer als het buiten koud blijft maar op de poes van een vrouw moet springen, dan blijft hij wel warm. Goed idee, denkt de vlo.
De volgende avond in dezelfde bar komt dezelfde vlo weer klappertandend binnen. "Koud, ik heb het koud", roept hij weer.
De mier van de vorige avond kijkt hem aan en zegt: "Wat heb ik je nou verteld? Je hebt niet opgelet".
"Jawel",  zegt de vlo, "ik heb gisteravond precies gedaan wat je gezegd hebt, maar toen ik vanmorgen wakker werd zat ik in de snor van een haastige motorrijder".

De stagiair begon na vijf minuten, toen we nog een rondje bestelden, ineens ontzettend te giechelen en rolde snikkend van het lachen uit zijn stoeltje. Hij had hem ook door. Heerlijke tijd.


Hoogtevrees




Bovenstaand filmpje had ik al een tijdje liggen. Had allemaal te maken met het feit dat ik niet van hoogtes houd. Anders gezegd, de hoogte is geen probleem, maar materiaal dat stuk kan gaan (alles roest) en ontbrekend onderhoud doen mij wegblijven van kabelbaantjes, achtbanen en ander ongerief.

De buitentrappen op de Eiffeltoren zien er echt niet superveilig uit en ik weet nog dat ik mijn mond moest houden toen mijn toen nog jonge zoons met ons meegingen. De klinknagels zagen er nogal oud uit en gaven het gevoel dat als je hard stampte ze er uit zouden vallen. Dus gingen de 2 Bo'tjes voorzichtig stampen om te kijken of hun vader gelijk had.

Het pretpark dat ergens tussen Beijing en het Mijun-reservoir werd gebouwd in 1983 stond al bekend om het ontbreken van preventief onderhoud en in 1985 was het dan ook raak: drie gondeltjes gingen hun eigen weg, inclusief de inzittenden. 

Maar in een bouwsteiger klimmen die solide staat en langs de achterkant van een huizenblok de verschillende woningen bezoeken, dat gaf geen problemen. Kwestie van een helmpje opzetten.

Voor een uitgebreide beschrijving van de Camino del Rey, zie Wikipedia
Voor een eventueel bezoek, neem contact op met Hondaluza in Ronda, die weet de weg en biedt logies.


woensdag 8 mei 2013

Rien à faire, on chante

Het schiet niet op, ik heb geen zin.
Daarom een filmpje van Jacques Brel, opnamen in Bergen, 1964.



Die uitzending heb ik indertijd opgenomen met mijn nieuwe, van mijn eerste verdiende guldens gekochte Philips bandrecorder, met de microfoon. .
Op de opname hoorde je mijn vader mopperen waarom dat nou moest, want er was toch wel leukere muziek.

Kostte ƒ 275. Drie weken salaris.

Treffend bij die uitzending was de haute volée van dichters en schrijvers die het publiek vormde. Ook bij andere opnamen van theatervoorstellingen uit die tijd valt het op dat er vooral ouder publiek is.

En dat is bevreemdend omdat de muziek van Brel ons op de middelbare school al zeer bekend was. Je kon mooi meezuchten bij 'Ne me quitte pas', als je vriendinnetje een ander had.
En meezingen met 'Marieke' en 'Le plat pays'. Dat was ook nog goed voor je Franse taal. Probeer het maar op een regenachtige zondagmiddag. 

dinsdag 7 mei 2013

Tunneltje

Lachen daar in Amsterdam. Die onderdoorgang van het Rijksmuseum. De gemeente heeft beslist dat die open blijft voor fietsers en de deelraad Oud-Zuid beslist dat hij alleen open mag tussen 1800 en 0800 uur. 'Want dan zijn er geen voetgangers'. Sufsufsuf.

Hebben ze 10 (tien) jaar de tijd  gehad om na te denken, maar drs pretpakket Pijbes wil geen fietsjes onder zijn museum. Want nu blijkt dat er altijd voetgangers oversteken, er zijn namelijk twee ingangen. Als de ene rij te lang is gaan die rare buitenlanders oversteken en die hebben nog nooit een fiets gezien. Echt waar.

De echte gemeenteraad heeft geduid dat uiteindelijk de onderdoorgang voor fietsers toegankelijk moet blijven en daar komt de oplossing c.q. onderzoekscommissie, want:

'De grootste aanpassing is het scheiden van de bezoekers- en de fietsersstroom. Daarvoor moet een duidelijke scheidslijn komen tussen het loop- en het fietsgedeelte'.
   en
'Het stadsdeel gaat nu in overleg met het Rijksmuseum en de centrale stad om de nodige maatregelen te kunnen uitvoeren', zei stadsdeelwethouder Marco Kreuger.

Zie hier een kijkplaatje met het wonderkind, tweede van links.
Wist u dat je vroeger komende van de Weteringschans zo onder het museum door naar het Concertgebouw kon fietsen? Geen toeristenbus te zien. De straat was een klinkerweg met een beetje loszittende stenen. Als je er met een cabrio overheen reed, gingen de banden zoemen. 'Ja', zei mijn vriend dan, 'ik hoor de radiaalbanden. Akoestisch zeer verantwoord'.

Dat was trouwens een mooie tijd. Co komt langs in zijn MG, toetert A F (algérie française) en vraagt of ik ook nog een tientje heb. Zo ja, dan gaan we even tanken en naar Zandvoort. Zo nee, dan wordt het een stukje Leidsestraat en een capuccino op de Keizersgracht.
Praten over Marie, zijn pied-noir die op internaat in Orléans zat en beslissen of we er met Pasen even naar toe zouden rijden. Tentje achterin en onderweg een rondje Arc de Triomphe doen, tussen Porte de la Chapelle en Porte d'Orléans even rechtsaf.
We hadden wat tientjes bij elkaar gelegd en hebben het gedaan.


Op de terugweg pikten we bij de Frans-Belgische grens een lifter op, die mee mocht op voorwaarde dat hij wat stokbrood, Orangina en camembert voor ons insloeg, want de tank zat wel driekwart vol, maar de tientjes waren op.

vrijdag 26 april 2013

Met mijn vlaggetje..

Ik wist het al, de kinderen van de basisschool moeten in koningskleuren naar de nationale sportdag. Koningsblauw? Nee, oranje, want anders valt uw kind zo uit de toon en uit de groep. En dat wilt u toch niet?
Iets met opdringen en morele dwang, saamhorigheid en wat zingenn we allemaal gezellig mee met het Lied.
Stel je voor dat ze een feestje geven en er komt niemand. In de verte klink een eenzame stem die zingt van mijn vlaggetje, mijn hoedje en mijn toeter.

Het wordt het een beetje gek in dit land, ik schreef het in een eerder blog al, en tenslotte zit u ook op internet, u weet het eigenlijk allemaal wel.

Dus kijk ook even naar dit filmpje, je wordt al aangehouden als je je hondje uitlaat op het vliegveld. Niet vanwege dat hondje, gewoon, omdat je geen gehoor geeft aan een uitnodiging. Filmpje is bijna weg van YT.

 

woensdag 24 april 2013

Regenscherm

Nog even over Daphne, de echtgenote van die tennisser.
Sinds er met betrekking tot het koningslied in #penw werd gerefereerd aan een paraplu openen in iemands reet (sorry, ik citeer slechts) zie ik die griet voor me, terwijl Richard net het bed staat op te maken.
Ik laat de rest aan uw verbeelding over, maar ze heeft het gepikt uit die oude mop over een homo die datzelfde aanbod krijgt, omdat hij iemand te lang aankijkt. Bij die vraag hoort het antwoord:  'Ja en dan langzaam terugtrekken'.

Haar uitspraak 'Het zag er uit als een ontplofte molshoop' na een bevalling mag geschikt worden onder verkeerd gebruik van een uitdrukking, aangezien het woord duidt op een zwaar behaarde doos. Weet zij veel. Als het maar verkoopt. Want dan kan ze weer naar het Boekenbal.

De grote Ewbank beschreef zichzelf dit weekend als een regenscherm in een zeikregen. Golden showers en een ontplofte mol. Daar komen de mooiste liedjes uit voort.

Wat was er nog meer, sinds we het toch over gezeik hebben. De kwestie van naar schaliegas boren, gaat door dankzij de PvdA, die in de verkiezingstijd zwaar tegen was.
De bierbrouwers zijn ook niet blij, dat wordt straks Carlsberg of Sapporo drinken. En dat alles omdat de PvdA in haar maag zit met de strafbaarstelling van illegalen. Van uitruilen komt huilen.

Dan hadden we nog Bram Moskowicz, geschrapt van het tableau. Trefwoord: gelubd.
Maar Bram vindt wel een oplossing, de meest geniale jurist van ons land.

Afbeelding is puur toevallig

dinsdag 23 april 2013

Water

Dat u recht op openbaar drinkwater heeft is een extreme gedachte, vindt de baas van Nestlé. Al betaalt u er al voor aan uw semi-publieke watermaatschappij.
De andere gedachte is dat water een levensmiddel is en daarom een economische marktwaarde toegekend zou moeten worden.

Hij vindt dat ook, het water moet een marktwaarde hebben en Nestlé als grootste producent van gebotteld water zal dan nog beter voor u kunnen zorgen en u bewust maken van de waarde van water.
Waarom dat water geprivatiseerd moet worden (dat zegt hij dus) beargumenteert hij met de valse  notie van milieu, alhoewel hij tegelijkertijd de NGO's afdoet als extreme tegenpartij.
Bekijk het filmpje en zie hoe de van oorsprong vertegenwoordiger zijn verkooppraatje niet verleerd is.

Eerst Monsanto met de claim op 'haar' zaden en nu de grootste gebotteld waterleverancier. Er zijn oorlogen om minder gestart.
Op avaaz en hier kunt u tekenen. En even opletten bij de kruidenier dat u niet de verkeerde merken bevoordeelt.
Jaaromzet van het concern 90 miljard Zwitserse franken, ze missen u niet als klant.
Dafuque!


maandag 22 april 2013

Niet prettig

En wat vind ik dan wel niet prettig om te zien? Vrouwen die op hun vader lijken.
Wie? Tatum, Kim en die van Barend en van Dorp. Dat je daarmee uit zou gaan en een afscheidszoen geeft aan de voordeur.
Alsof je hun vader zoent. Jeg!

donderdag 18 april 2013

Wegdrijven


Dan kijk ik weer eens DWDDom me te ergeren en val midden in een performance van Carice van Houten. Met dramatiek à la Katja Schuurman wordt er een toneelstukje opgevoerd door de actrice die opeens ook kan zingen en wegdrijft als Jacques Brel genoemd wordt.
 
Waar la Schuurman de gewoonte heeft om de mouwen van haar trui over haar handen te trekken en dan een hand onder haar kin te steunen zodat ze moeilijk verstaanbaar wordt, heeft Carice als gebaar om bij expressie van gevoelens met de handen door heur haarlokken te woelen en te gaan zitten staren. Grote ogen, close-up, helemaal voldaan. Applaus.



woensdag 17 april 2013

Lakhoed

Als je vroeger wat uithaalde, was er altijd wel een buurvrouw of buurtwinkelier die je tot de orde riep. Thuisgekomen werd er dan verteld over een gesticht waar je ooit terecht kon komen.
Het ergste was wel dat je dan een lakhoed en een regencape aankreeg.
Bij meisjes viel dan ook de term rood schortje.

Toen alles nog gewoon was

Tegenwoordig volstaan zulke dingen niet bij jeugdigen tussen 12 en 17, die schoppen, stelen en vernielen als dagelijks vertier hebben.
Niks allo's of auto's of zo, gewoon klootzakjes die geen opvoeding krijgen.  Het wil wel eens voorkomen dat een jongere een taakstrafje krijgt na het bekladden met een viltstift van een bushokje.

Maar waar blijft de verhouding als het tuig andere kinderen groepsgewijs in elkaar schopt om een telefoontje?
Pleegt uw kind een winkeldiefstal dan staan de wijkagent, Kinderbescherming en Jeugdzorg bij u op de stoep om de gezinssituatie te beoordelen en zo nodig om uithuisplaatsing te adviseren. Zonder lakhoed, maar desnoods wel in een gesticht.

Bij ontspoord gedrag zoals we het recente schoppen in Krimpen en Capelle aan den IJssel kunnen noemen hoor je vaak niets meer naderhand. Iets met goed gesprek, begrip voor cultuur en niet meer doen, slecht voor de statistiek. En dan roept zijn moeder ook nog: 'Dat doet mijn kind niet, hij heeft zulke goede cijfers op school, het is een schat'. Ja, achter de voordeur.

Je had op Loosdrecht aan de Raaweg 'De Schutsluis' , waar aan heropvoeding en tucht gedaan werd. Allang wegbezuinigd, grond voor een goede prijs verkocht aan een projectontwikkelaar. Mooie bungalows, dat wel.

Wat denkt u dat ik met die kelere kereltjes zou doen als ze het mijn kleindochters zouden flikken? 'Hard slaan', roept iemand achter uit de zaal.  Nee hoor, een lakhoed op en met een foto op het internet, dat niets vergeet.

donderdag 11 april 2013

Heeft u nog oude?

Update: Dit blogje heb ik na plaatsing aangepast. Ik klaagde over Mediqdirect en de vermeende foutieve levering van diabetes tests.
Mea culpa, ik heb nooit geweten dat de houdbaarheidsdatum op de verpakking correct is, zolang de indiviuele verpakkingen gesloten blijven. Pas bij plaatsing van een test in het meetapparaat blijft de test 3 maanden bruikbaar. Ik kan dus even voort en had het moeten vragen.

Over de medicijnverstrekking zullen we het eenmalig even hebben. Atorvastatine, een groot winstartikel. Lipitor dus. Dat was duur, klopt, dus krijg je een vervanger van de apotheek, want dat moet hij van de zorgverzekeraar.
Dan krijg je in anderhalf jaar 4 verschillende vastatinen: iets vaags, twee verschillende Spaanse en een Nederlandse.

Het begon met Zarator, dat vervangen werd door een ander Spaanse remplace, gevolgd door Pfizer. Dan ben je blij met Pfizer, ook qua prijs, en dan krijg je weer Zarator. Daar krijg ik letterlijk en figuurlijk jeuk van. Ook van die Mediq-apotheek die zich weer verstopt achter de verzekeraar. Moet goedkoper hè. De huisarts zegt dat hij het wel degelijk voorschreef, en zegt dat het buiten zijn macht ligt. Dan krabbelt u maar als het jeukt.
Kijk even op de foto's en beoordeel de prijzen. In een jaar tijd van 438,92 euro naar 18,92. Hoe kan dat nou?
 

Verleden jaar heb ik een medicijn dat op recept was zelf maar gekocht ad 56 euro voor 6 maanden, want weer kwam er een goedkoop vervangertje uit Cyprus op de toonbank.
Wat ik me dan afvraag is in hoeverre de zorgverzekeraar de juiste afrekening ontvangt. Er staat merk Z op het recept en u koopt dat vervangend. Wat declareert de apotheek dan? Niets? Wie controleert dat eigenlijk?

Dit is een eenmalig verhaal, voorafgegaan door 6 concepten die ik over de loop van twee jaar schreef en niet plaatste. Omdat ik vond dat het een ander niet aangaat. Maar Ik heb nu echt de pest in over de onbekwaamheid en laksheid die zich meer en meer tentoonstelt in Nederland.
En maar zeiken over opleidingsniveau. Die meiden met Mavo-4 wisten meer dan wat er nu achter een bureau zit. 

Nog eentje dan: je bestelt een HD satellietontvanger voor bij een schotel en wat vergeten ze mee te sturen, alhoewel afgesproken? De dubbele LNB-kop, zonder welke HD-ontvangst überhaupt niet mogelijk is. Komt goed, al duurt het wel vijf werkdagen.
Want niets kan in een keer goed. Zoals zoveel dingen in Nederland.


maandag 1 april 2013

Corazon

Ik wil een beetje worstelen en heel veel spelen!

Gezeten aan de wallekant
zag hij haar aankomen
Hee, een nieuw gezicht, klonk het.
Zoenen.

zondag 31 maart 2013

Vrolijk Pasen

Elke doordeweekse avond mogen we genieten van een opvoering van een lied voor de koning, waarvan het de bedoeling schijnt te zijn dat dat landelijk wordt gezongen tijdens het moment van de inhuldiging van Willem Alexander.
Men gaat landelijke straalverbindingen leggen om op de televisie te laten zien hoe groot de saamhorigheid en liefde voor elkaar is.

Als ik ergens een hekel aan heb is het wel aan dat geforceerde gemeenschapsgevoel dat je door onbekenden wordt aangepraat.
Als ik saamhorig dan wel solidair wil zijn of mijn aanhankelijkheid wil tonen komt dat vanzelf wel. Die hoeft men mij niet op te leggen, dat werkt meestal averechts.

Ooit heb ik als jongetje met de hele school en met heel veel scholen samen in het Olympisch Stadion gestaan. Daar moesten we op verzoek van een gemeentelijk feestcomité gymnastische bewegingen uitvoeren op de tonen van een polka. Luister en huiver. Oktoberfestband Die Kirchdorfer – Bayerische Polka (Solo für Posaune)
Nog nooit zo'n grafhekel gekregen aan een lied dat meer van een mars weghad. Acht weken van tevoren twee keer in de week oefenen in plaats van gymnastiekles.
Daar komt waarschijnlijk dat recalcitrante van, al zat dat al behoorlijk in de familie.

Goed, het is geen paasgedachte. Die is er niet als je leest hoeveel mensen in verdriet worden gestort door het bericht dat hun club stopt met voetballen in de eredivisie. De club gaat failliet, d.w.z. de profafdeling.
Nou en? Besteed je contributie aan de amateurs en niet aan overbetaalde voetbalpikkies die voor hun 30-ste binnen moeten zijn, want sigarenwinkels worden niet meer weggegeven wegens onrendabel.
En dan de gemeente Eindhoven die 42 miljoen in PSV stopt en dan roept dat de EU daar niets mee te maken heeft. Want als de club niet afbetaalt haalt Eindhoven gewoon de grond onder het stadion vandaan. Breken ze als het moet het hele stadion voor af. Geld speelt geen rol.

Nu het goede nieuws. Het schijnt, het schijhijnt, dat het aanstaande koningspaar toch een wens heeft voor een geschenk. Eerst niet, nu wel.
Omdat de regering van Nederland niet wenst te investeren in onderzoek naar kanker (dat schijnt niet haar taak te zijn) gaat het Paar een oproep doen om in plaats van uw geld te steken in onnutte liederen en balspelen een paar stenen te kopen voor het Prinses Maxima Kinderkankerziekenhuis.

Kijk, daarmee krijg je het volk gemotiveerd en die koning kan voorlopig niet meer stuk. Die wordt nog populair.
En de genodigden voor de inhuldiging mogen alleen bijwonen als ze ook hun steentje hebben bijgedragen. Kaartjes â 1.000 euro aan de kerkdeur verkrijgbaar. Van de Nieuwe Kerk waar mijn moeder ooit gedoopt werd.


Ik wens u een Vrolijk Pasen met de bijbehorende paasgedachten.


zaterdag 30 maart 2013

Historie

Tussen de knipsels op mijn harde schijf vond ik een stukje uit de Rijnbode van 22 mei 1901.
Internationaal nieuws gelardeerd met een uitspraak van de rechtbank inzake schennis der eerbaarheid en fietsendiefstal, maar ook de Czaar en Koning Ferdinand van Servië komen langs.
En het bezoek van Z.K.H. Prins Hendrik der Nederlanden aan het zojuist aangekochte landgoed Dobbin.
Komaan, dacht ik, misschien zet het de lezer aan om zelf eens al die kranten te bekijken bij de Koninklijke Bibliotheek.

klik voor groter

woensdag 27 maart 2013

Slagroomtaart

Al eerder schreef ik iets over opleiding met behoud van uitkering en baangarantie, en het feit dat als je die opleiding niet afmaakt of niet slaagt, je de cursuskosten moet terugbetalen.
Zo'n cursusuur kost dus, let op driehonderd euro. Een cursus van max. 10 uur plus examen.
En dan komt de sociale dienst met het lumineuze aanbod van een baan in je eigen vak, met baangarantie en behoud van uitkering, aangevuld tot minimumloon. Voor twee maanden. Via een uitzendbureau. Met uitzicht op een halfjaar contract.
Ja jammer van die andere cursus, u treft maar een regeling, want kleine lettertjes en zo. Niet onze zaak.

Als de betrokkene direct bij de opdrachtgever in dienst zou treden, zou hij volgens de CAO worden betaald en rond de 1300 euro vangen, en pensioen gaan opbouwen.
Nee, zegt de sociale dienst, dat uitzendbureau fungeert net als die asbestopleiders als proeftijd en intermediair. Stel je voor dat je meteen aan ons vangnet en inkomen ontsnapt.
Er wordt dus onnodig geld gespendeerd aan het uitzendbureau, dat inleent voor 32 uur en met dikke winst voor 40 uur uitleent tegen vol tarief.

De cliënt (kutwoord) blijft door de constructie gedwongen in dienst bij het uitzendbureau als flexwerker en we weten wat dat betekent. De inlener zal kosten moeten maken om de uitzendkracht over te nemen. Gebeurt meestal niet.

Hoi Jet

Iemand binnen deze constructie krijgt dus elke week een slagroomtaart op zijn bureau. Met de cliënt als kers.

Folklore

Zo af en toe ga ik naar Benidorm, om boodschappen te doen. Dan snuif ik even de sfeer van toerisme en vakantie op en zie ik al die leuke scootmobieltjes, bemand door voornamelijk Britten en Nederlanders, die stilzoevend je enkels aan gort rijden. Folklore.
Net zoals de jongens met het balletje-balletje spel die niet uit te roeien zijn. De zon schijnt, het is Semana Santa, de Spaanse toeristen zijn volop aanwezig. De balletjes dus ook, evenals de man met het aapje.
Ze worden wel erg gauw boos als ze gefotografeerd worden. Rare jongens.

23º en dan je laarzen aan

maandag 18 maart 2013

Q Desire

Er zijn weer de nodige films bekeken op de dvd-speler, want óf er is helemaal niets op de tv óf men zendt op de verschillende netten overlappende dingen uit.
Kunnen die netmanagers nou niet gewoon wegbezuinigd worden? En dan laten we de stagiaires vantevoren even vergaderen en met een simpele spreadsheet de boel coördineren. Dat deden ze vroeger bij de tram met een magneetbord. Roosteren heet zoiets.

Terzake: ik zag Q Desire, een film met verhalen over liefde en verlangen die zich afspelen tegen de achtergrond van de huidige economische crisis. Franse humor met, ojee, expliciete seks.
En 'Alleen maar nette mensen', ook leuk, staat voor vanavond gepland. Na de serie met Halina Reijn als mijn favoriete pleegzuster.


Rode rozen

Vandaag overleed Jantje Koopmans op 89-jarige leeftijd.
Ik heb er niet veel mee, anders dan dat zijn lied Rode Rozen in Spanje wordt meegezongen in menige Nederlandse kroeg. Ook door mij. In de karaoke.
Die gaat door met Manke Nelis daarboven. Dag Jan.



zondag 17 maart 2013

Time Flies

Soms zegt iemand iets over een liedje en de betekenis die het kan hebben.
Vooruit dan, diezelfde song rouleerde ook op mijn laptop voor de nodige relax.
Let ook op die wawa.



Posthaven

Zo, Posterous en mijn frivole foto's zijn verleden tijd. Ik heb de gelegenheid te baat genomen en de hele boel is nu door Posthaven binnengehaald en weer gepubliceerd.
In de steigers weliswaar, want de layout is straightforward en de inhoud kan nog niet worden geredigeerd.
Nieuwe uploads doen gaat ook nog niet, alles in afwachting van de definitieve opzet aan de hand van de gebruikersreacties.
Dat betekent dat ik nog geen afbeeldingen kwijt kan en daarom doe ik het maar even hier.
Het is een foto uit de reisbrochure van de Verdwaalde Boer bij Kaapstad.


Ik vraag me bij zo'n foto dan af wat dat laddertje daar doet in een villa met alleen maar begane grond. Het zal toch niet?

Het bolletje

Hoe gek het ook klinkt, ik mis af en toe het geluid en de dynamiek van het typen van een brief of een verhaal op een typemachine. Omdat mijn eerste baan als gemeente-ambtenaar mij achter een Royal typemachine zette ter vervaardiging van stencils en correspondentie met gebruikers, ben ik redelijk ingevoerd geraakt in de wereld die typemachine heet.
Van die groene machines op een dikke vilten onderlegger tegen doordreunen op je bureau.

Als correspondent bij Remington-Rand op de Overtoom gewerkt met als voordeel dat ik ook de voorraden moest bijhouden op het Entrepotdok tegenover Artis.
Voor het transport stond er een Volkswagen Kever ter beschikking en de eerste rit voerde me naar naar mijn oma en opa om te laten zien dat het toch wel wat ging worden met me. Remington was de plek waar ik kennismaakte met de elektrische schrijfmachine. Grote dingen, niet mooi.

Uiteindelijk op de IBM Selectric beland, inclusief de uitvoering met ponsband. Oh wat kon je daar lekker op tikken, de regelmaat van het bolletje joeg je snelheid vanzelf op en de woorden leken zo op het papier te belanden. Met die mooie lettertypes als Courier, Prestige en Elite. En Orator.

Ik heb nog een kofferschrijfmachine van Olivetti ergens staan. Niet meer gebruikt, in afwachting van de tijd dat de energie gerantsoeneerd wordt.  Dan kan ik toch blijven schrijven, al zullen de letters u dan waarschijnlijk niet meer bereiken.



Komt goed

Financieel niet inpasbaar. Die uitdrukking gaat nog bekend worden. Als u bijvoorbeeld iets met het PGB van doen wil hebben. En dan met de gemeente contact zoekt voor een verpleeghulp die u van uw karig inkomen niet zelf kunt bekostigen.
Ik zag de reportage en begon te bedenken hoe ik dat straks ga oplossen. Als ik door de Parkinson om mijn as draai in de huiskamer en misgrijp naar de bij de Aldi ontvreemdde rollator. Komt niet meer goed.

Dan zie je die kop van Wiegel die uit alle macht gaat proberen om de achterkamer te doen openen opdat er maar geen kabinetscrisis komt. Neu, dat moeten we onder ons oplossen, de baantjes moeten behouden blijven. Komt niet meer goed.

En dan Samsom, die zowaar boos wordt op straat, als hij aangesproken wordt op zijn beloftes. Slimmerik die anderen de kastanjes uit het vuur laat halen en zelf op zijn pluche kamerstoel blijft zitten. Zonder verantwoordelijkheid te nemen. Komt ook niet meer goed.

Als we die mensen die het voor ons regelen nu een moreel niet inpasbaar zouden kunnen verklaren door middel van nieuwe verkiezingen. Dan komt het misschien wel weer eens goed.

donderdag 14 maart 2013

Drijfsijs

Op het havenhoofd voor de deur zitten de hele winter al vogels.
Er trekt in het voor- en najaar heel wat ongeregeld spul door de lucht, maar deze club heeft geen behoefte aan vliegen.

Klik voor groot beeld

Men slaapt, keuvelt, neemt een plons en gaat dan uitgebreid met de vleugels tegen de wind in staan. Er is zelfs een nest met onbekend resultaat.
De vraag: zijn het aalscholvers of uit de kluiten gewassen duikeenden.
In Amsterdam heet zoiets een drijfsijs, maar dat is te gemakkelijk. Het dekt wel de lading natuurlijk.

NPO

U heeft ook zo genoten van opwinding over de pauskeuze, geef het maar toe. En die balkonscène, geheel in het wit gekleed. Frans de Eerste, die heeft naar de tv-serie van de Borgia's gekeken, zeker weten. Hij schijnt een hekel te hebben aan tegennatuurlijk bedgedrag, waaronder ook condooms vallen. What's new? Geef ons Jeremy Irons maar.
Meneer Hagoort van Nationale Pauselijke Opwinding 1 besteedde er een heel journaal aan; er was verder toch niets gebeurd in de wereld.


Gelukkig was het nieuws vanmorgen weer helemaal bij de tijd: boer Aad (die zwijgzame) is weer vrijgezel. Dat klinkt stukken beter dan dat Aad en Jeannet uit elkaar zijn.
Dus als je valt, altijd wat van maken (*Sonia Gaskell)

maandag 11 maart 2013

Helder

Juist, we zien weer wat beter. Vandaag was de dag van de 'ingreep'.
Een kwieke oogarts, twee zusters en een anesthesist en húp, we doen even een staaroperatie, Piece of cake, alhoewel het me even benauwde tussen consult en ingreep,

Maar alles verliep naar wens, mooie operatiekamer, aardige mensen (dat zijn Spanjaarden veelal). Muy bien, muy bien, zeiden ze tegen elkaar over mijn hoofd heen en inderdaad, wat mijn moeder ooit zei na haar staaroperatie, alles is mooier van kleur en veel lichter.
In haar geval was haar grijze truitje weer roze geworden. In mijn geval is de Mediterráneo net zo blauw als op de reisbureaufoto's en is de kleur wit zeer wit geworden.

Morgen controle in de poli en nog een paar weken oogdruppels. Onderwijl een afspraak voor het andere oog maken. Ik had eerder een oogprobleem en weer besefte ik dat goed zicht veel uitmaakt  in je leven. Zonder dat geen autorijden, lezen, fotograferen en op het net rondspoken.

Beau, mijn kleinzoon, deze week 6 maanden oud
En u merkt het niet, maar er kan weer gewoon getypt worden zonder turen en misslagen.
Alleen de D wil nog niet echt. Komt goed.

donderdag 7 maart 2013

Bloggen en tweeten

Het beweegt wel in de blogwereld. Nadat Posterous, waar ik mijn fotoblog deed, was overgenomen in 2012 door Twitter, kwam vandaag het bericht dat de tent per 30 april dicht gaat. Thank you for your support', zeggen ze nog, de graaiers.
Wat het nut is geweest voor de gebruikers ontgaat mij volledig, anders dan geldzucht, want van concurrentie was geen sprake.

Weer een gratis en simpele bloggelegenheid weg. Gelukkig hebben ze wel de mogelijkheid geboden om een zip=archief te maken om bij Wordpres of Squareplaces verder te gaan.
Maar er is ook  Posthaven, dat 5 dollar per maand rekent. hoewel ik helemaal geen zin heb om er voor te betalen.
Het is zoiets als Posterous was, waar je zelf vanaf je tabletje een foto en blogtekstje naar toe kon mailen. Een Tumblr-account is één, ik heb ook al iets op Pinterest maar dat is ook op een andere basis.
Juist voor de snelle en losse opmerkingen volstond Posterous uitstekend, sneller dan hier op Bogger, dat een iets serieuzere vorm van bloggen is.

Ik was al aan het knutselen op mijn homepage die al zo'n 8 jaar bestaat, maar dat geeft geen voldoening wegens geheel andere inhoud, dus Wordpress gaat het daar voorlopig worden, denk ik. Alleen dat opnieuw leren van de foefjes staat me tegen. Zo langzamerhand ben ik uitgeleerd, ik wil gewoon comfortabel over de webs zeilen.

Niet meer geplaatste foto op Posterous
Uw laatste kans voor het moment om nog eens over mijn Posterous te surfen, zie rechtsboven in de kop. Ik mag niet meer editen of posten, dus het laatste blogje met de foto van de oogarts moet u maar nemen zoals die is. Met tikfouten. En de ontbrekende melding dat ik maandag a.s. onder het mes(-je) ga. Nee, niet meisje, is geen tikfout.
En er was geen wachtlijst dus volgende week minder tikfouten, dat scheelt.


zaterdag 2 maart 2013

Abdicatie

'Ja Rutte, u spreekt met Mij.'
´Jij gaat toch niet het feestje van mijn zoon op 30 april versjteren door straks in de Nieuwe Kerk te gaan zitten twitteren met de oppositie om je kabinet te redden? Dan laat je je club maar vallen, met je Oranjeberaad. Dat is onze kleur, daar moet je niet aan willen komen.
Dat geintje flikte je voorganger ook tijdens een familiebijzetting, dat is hem niet goed bekomen.
Die brief aan Ollie Rehn stuur je maar wat later, PostNl maakt er toch een potje van, zeker met die Jongerius van het FNV als commissaris.
Heb jij die bolle trouwens voorgedragen of zat ze al langer op schoot bij die nieuwe directrice?´
Jouw club gaat de geschiedenis in met het motto 'onzorgvuldig, onbetrouwbaar en onfatsoenlijk

Lust

Er was gisteren weinig keus op de TV, zoals gebruikelijk, dus maar een filmpje opgezet.met Bruce Willis, altijd gezellig.

Na afloop naar Pauw en Wit zitten kijken, waar tot mijn schrik met onze MinPres als enige gast.
Hij lichtte zijn zeer recente kabinetsplan toe.
Eigenlijk zei hij niets, weer oeverloos lullen over toekomst en licht aan het einde van de tunnel (bina-dood ervaring dus). In gedachten zal hij regenboog bedoelen.
Alles komt goed en nog dit jaar gaat het beter met Nederland.

De geest van Samsom zweefde over de tafel, iets met fopreferednum en en we weten waar we voor gekozen hebben.

Shanghai Mansions   ©Boveld
Halverwege afgehaakt en in de film Lust, Caution gevallen van Ang Lee. Wat een mooie film en wat is de sfeer van Shanghai goed getroffen. En mooie erotiek.
Ik zag zowaar een shot naar de brug over Suzhou Creek vanuit de Shanghai Mansions waar ik ooit logeerde.

De film deed mij Rutte en zijn club weer helemaal vergeten. Maar even downloaden, want de NTR doet niet aan  'uitzending  gemist' als het op cultuur aankomt.

woensdag 27 februari 2013

Koffie

Er staat weer in de krant dat Douwe Egberts moeite heeft met Senseo c.q. de koffie die er in gaat.
Herkemij van DE zei verleden jaar dat ze jaren de boel besodemieterd hebben door minder koffie in de pads te doen op instigate van Sara Lee. Hij is nu weg en nu ziet Bennink (ook een hoge baas) de winst teruglopen en merkt op dat het niet lekker gaat.
Nee, dat had je kunnen weten als je je beloften niet nakomt. Er zit nog steeds 6,99 gram in een koffiepad, ongeacht of het van DE, Hema, Lidl, AH of iemand anders komt. Alles uit dezelfde branderij. Alleen de extra zware dark roast is nog een beetje te drinken, mits voorradig.
Eens was er Smit's Koffie in de Leidsestraat. En zware shag.


maandag 25 februari 2013

Als je daar een kruisje zet

Zo, we weten het weer. Christelijke studenten gaan gebukt onder hun seksuele selfhelp gedrag.

Dat zegt psycholoog van Dijk van de Katholieke Universiteit Tilburg; hij doet al jaren onderzoek onder christelijke studenten naar hun seksleven. Refdag

Al jaren! Resulterend in het bekijken van ingevulde vragenlijsten.
Conclusie: 94% van de mannelijke studenten doet het met zichzelf en kijkt porno.
59% van de dames idem dito. Je vraagt je af wanneer ze het met een ander doen.


Wat betreft plaatjes en filmpjes kijken doet iedereen dat regelmatig, ongeacht stroming, maar de baptistenmeisjes doen dat vaker. Je zal maar als enig baptistische daar studeren.

Hoi Annelies, koffiedrinken morgen?

zondag 24 februari 2013

Borgen

Wie opgelet heeft volgt de serie Borgen op de televisie.
Aangezien ik geen geduld heb om een week te wachten op de volgende meeslepende aflevering heb ik de hele serie maar meteen van het net geplukt.
En de serie van het volgende seizoen ook maar meteen. Piece of cake en ik heb nu dus 20 afleveringen bekeken.
Aanbevolen.


dinsdag 12 februari 2013

Perdu

Aan de overkant van de gracht ging ze. Onmiskenbare voetstappen.
Ze stak de brug over en wierp een vragende blik op mij.
Was ze het echt of liep daar na al die jaren een herinnering?
Verderop rook ik haar geur. Je reviens.

Voor de mast

Een vraag verleden week in DWDW: kijken jullie ook niet naar het schaap in mokum?
Ja dus, dat wil zeggen men keek niet. Ach jee. daarom gisteren voor het eerst gekeken naar die serie, omdat ik het schaap op de camping wel leuk heb gevonden.

Conclusie: kut met peren, zonder ondertiteling valt het niet te volgen. Men probeert Jordanees te praten, maar behalve de klaagstem van Jenny Arean lijkt het nergens op.
Het klinkt net als die Limburger die ik ken, die trots vertelt dat men denkt dat hij uit den Haag komt en zelf vindt dat hij verdienstelijk Jordanees kan nadoen. Die gaat ook een beetje huilerig praten, net als de cast. Met een hoge toon. Niet te genieten.

Afgezien van de trendy goud- en bruinkleuren die meteen aan een soapserie doen denken, hebben we hier ook te maken met een slordige tekstschrijver/redactie.
Die ene mevrouw koopt een pakje sigaretten en merkt na het horen van de prijs van ƒ 2,75 op dat 'dat niet gepoept is'. Nooit van gehoord. In de Jordaan heet zoiets 'niet gepiest en toch nat'.
Dat woord wordt gebruikt als je moet, bij het ter wereld brengen van een nieuwe wereldburger en in België voor neuken. 



Hilarisch wordt het als de zelfde actrice waarschuwt dat als iemand zo doorgaat hij met zijn kloten voor de mast staat.. Men heeft het blok zien hangen aan de mast en kon de kralen niet thuisbrengen. Het betekent wie voor de mast zit, heeft te veel eten op z'n bord geschept of te veel opgeschept gekregen. Maar dat bedoelde ze niet.

De uitdrukking is dus met de kloten voor het blok staan.
Op de oude zeilschepen zit het grootzeil met rakbanden aan de mast vast. die rakbanden hebben houten balletjes om makkelijker langs de mast te glijden. en die balletjes heten kloten. Als je dus met de kloten voor het blok zit kan je niet verder, je zit vast in je positie..

Zo is het ook met die serie. Beter luisteren naar de platen van Johnny Jordaan en Manke Nelis.. En wat filmpjes kijken met Piet Römer en Adèle Bloemendaal.



zaterdag 2 februari 2013

Andere tijden

De man die dinsdag een uroloog van het Kennemer Gasthuis in Haarlem een gebroken kaak sloeg, is alweer op vrije voeten. De rechter-commissaris vond het niet nodig zijn voorarrest te verlengen.
De man die op Prinsjesdag 2010 een waxinelichthouder naar de Gouden Koets gooide, heeft vijf maanden cel gekregen. na twee jaar voorarrest.
Wat hebben die provo's gemazzeld bij het rookbomgooien in 1966. Ik ben benieuwd wat er geëist zou zijn als er ook tijgermest gevonden was.
En in Utrecht werd deze week een vrouw gearresteerd die een bord omhoog hield met de tekst 'weg met de monarchie, het is 2013'.
De gouden koets blijft op de 3e dinsdag in september in de stalling. Van Rompuy komt met een Agusta chopper.
O tempora, o mores.

donderdag 31 januari 2013

U luistert niet naar mij

Het dédain kwam door het vernisje beschaving dat Witteman zo mooi ten toon kan spreiden. Gisteravond, toen hij voor de grimespiegel zat moet hij gezucht hebben dat die ouwe homie uit de Tweede Kamer weer kwam, dit keer om te klagen over Asscher en diens onredelijke lastenverzwaring voor de 65plussers.

En dat vindt Witteman niet leuk als verschillig socialist van goeden huize en een aangepast loon van nét de Balkenende norm, naast zijn AOW en waarschijnlijk riante pensioen.
Want daar gaat die flikker zonder snor ineens vertellen dat het onreerlijk verdeeld is en dat de oudjes extra gepakt worden.

Terwijl Jeroen Pauw geitebekkend zit te gniffelen over ouderen die 5 tot 10 procent achteruitgaan deze maand, krijgt Witteman een venijnige blik in zijn ogen en schiet in de modus 'aangetast' en 'op de pik getrapt'. Want de PvdA wordt aangesproken op sociaal beleid, zo voelt hij dat, en Krol zegt dat de minister liegt..

Wat? Ze gaan toch niet aan die ene procent verlaging komen? De lasten op de sterkste schouders leggen? Die Krol lijkt wel een communist, dat moet je niet hebben in mijn uitzending. Ik doe gewoon of ik mijn vingers in mijn oren heb en doe nog wat sneren toe.

Toen het over de inkomensafhankelijke ziektekostenpremie ging stonden de beter gesitueerden op de mediabarricade om hun afschuw uit te spreken. Maar nu het over een zwakke groep gaat hoor je haast niemand.
.
Fijne kerel die Witteman: 'Er komt toch niemand naar het Malieveld?' Nee, die oudjes komen met de trein, die bezetten gewoon het Binnenhof, want daar gebeurt het.

I



Dichter des vaderlands

Omdat we een nieuwe dichter des vaderland hebben, Anne Vegter, waarvan we wel meer zullen horen, hier toch maar even het gedicht van de onovertroffen Gerrit Komrij.
Ik had ergens ook de voordracht door de meester zelf, maar die is helaas weg, net zoals de dichter.

Hij heeft nog nooit gedanst. Hij kent zijn doel.
Nog nooit is op zijn vale klerkensmoel
Zomaar een lach verschenen, maar die nacht,
Nadat de gek de nar had omgebracht,
Kroop hij zijn bed uit, glimmend van de pret,
En maakte hij onbespied een pirouette.
Dank, dank, riep hij, het monster is geveld.
Hij oefende het woord ‘geschokt’ voor morgen
En sliep als twintig ossen kunnen slapen.
Straks is hij, voor de camera, vol zorgen.
Natuurlijk is hij zwaar tegen geweld.
Daar klinkt verdomd weer zijn belegen lied.
Hij loopt op straat, ondragelijk rechtschapen,
En ziet nog steeds het echte monster niet.

De bruiloft van Kloris en Roosje.


Er zweefde een lang gedicht  van een onbekende door de panelen over aow, pensioenen en zo.
Het lijkt een beetje op de voordracht van Thomasvaer en Pieternel in de Stadsschouwburg, en wie weet was het daar ook voor bedoeld. Dit keer aan het landsbestuur in plaats van de burgemeester en schepenen van Amsterdam.


De oude Drees hield van de mensen
en wilde hen een verzorgde oude dag toewensen
Dus ontwierp hij de AOW
En heel het land riep blij: Hoezee

En zo werd er gezorgd voor de Oude van Dagen
en het was er voor alle bevolkingslagen
En al was dat inkomen niet zo heel erg groot
je hoefde niet meer te werken tot aan je dood

De rijkeren wilden het daar niet mee doen
en spaarden verder voor een aanvullend pensioen
De fondsen kregen daardoor meer centen in kas
en uitbetalen hoefde men veel later pas

Hee, dachten de fondsen, dit moet ook voor de gewone man
zodat hij later wat ruimer rondkomen kan
We regelen dat met zijn kleine salaris
Hij zal er blij mee zijn als hij straks klaar is

En zo spaarden de fondsen die centen erbij
Vooruitzichten mooi en iedereen blij
De pensioenfondsen spaarden en bulkten van 't geld
Het beloofde heel wat, iedereen welgesteld

Doch de regering greep ONS geld zonder ONS iets te zeggen
en de fondsen begonnen fanatiek te beleggen
En dit alles was helaas het begin
En de plus in de pot werd een droevige min

Directeuren en Commissarissen verzaakten hun plicht
Want op ONS geld hield men geen zicht
De pot raakte leeg, het overschot slinkt
Na alle onderzoeken denk ik wel dat het STINKT

Niemand krijgt boete, niemand krijgt straf
Van HUN kapitaal gaat geen centje eraf
Een beloninkje hier een gouden handdrukje daar
Maar de pensioengerechtigde is zwaar de sigaar

Inleveren Baby-Boomers, jullie zijn met te veel
Dat ook zo velen betaald hebben is niet essentieel
En ook de AOW leeftijd is veel te laag
Al die vijfenzestigplussers zijn een vervelende plaag

Dus pensioenen verlaagd, pensioenleeftijd verhoogd
Want alle opgespaarde potten zijn bijna opgedroogd
Wat er aan geld is verdwijnt naar Europa
Dus pak je rollator en werken, opa!!

Kom op partijen, heb geen harten van steen
Kijk voor de verandering eens om je heen!!
De oudere arbeiders mankeren wel wat
Hebben soms kwalen, door hun arbeid gehad

Daarbij, wie wil de oudere arbeider nog hebben?
De man die zijn kracht met de jaren zag ebben!
Moeten zij nu nog werkelijk solliciteren
Van de pluchezittende dames en heren?

Willem Drees kijkt droef op ons neer, het was toch geen spel?
Maar met het beleggen leek het dat wel
Zijn menslievende plan, het had zomaar gekund
Maar de arbeider op leeftijd is zijn plan niet gegund.

dinsdag 29 januari 2013

Sober en met slingers

Op vier TV-netten was gisteren de hele avond Beatrix te zien en te horen. Met fiets, school, paard, medestudenten, ouders, begrafenissen en koekhappen,  Iedereen sprak in het verleden, tot en met P&W.
Het klonk alsof zij overleden was in plaats van dat ze gedag zei. Als de koningin dit gezien heeft moet ze een indruk hebben gekregen van hoe haar necrologie er uit ziet zoals die bij de diverse omroepen klaar ligt.
Nog niet eerder zoveel hysterische loftuitingen gehoord, zal ze gedacht hebben, om daarna de hofmaarschalk opdracht te geven om de viering van de inhuldiging aan te passen aan de sobere tijden die we doormaken.
"Ik zal ze leren", moet ze vanmorgen gedacht hebben bij het opstaan. "Mijn leven lang de majesteit te worden genoemd en dan ook niet weten dat er niet gekroond wordt in dit land."


Het was wel de eerste keer dat onze koningin normaal ABN sprak, ze was meteen een stuk aardiger.


Niet bij ons hoor

"Kùùùhùt, we hebben ons verrekend met die verplichte gehandicapten in de zaak. We zijn onszelf vergeten mee te tellen en nu moeten we 70.000 gehandicapten bij de overheid inzetten.
Dat kan toch niet, roep jij de persvoorlichter even en doe een mededeling uitgaan dat de soep niet zo heet gegeten wordt. Jeweetwel,  vergist en weggejorist,
Voor je het weet zitten we hier met een rolstoeler in de gang die op verzoek met zijn blote teen de knop van de koffiemachine indrukt voor latte of zwart met suiker.
Of zo'n kleine dwerg met een bult die met het plintentrapje bij de directeur-generaal de weggeraakte  dossiers op tafel legt. Niet op mijn departement".

Aldus onze Rutte vanmorgen tegen Asscher toen hij zag dat hij het weer verkeerd had ingeschat. 170.000 in plaats van 100.000 gehandicapten verplicht te laten deelnemen aan het arbeidsproces. Dat hoeft dan ook niet weer na het uitdunnen van de sociale werkplaatsen.






maandag 28 januari 2013

Het treintje dat niet wilde sporen

Het is een feit dat jongens met spoortreintjes spelen. Als ze dat niet deden vanwege 'geen gel voor' kopen ze wel een treintje op latere leeftijd, als hobby of voor hun kinderen.
Je kunt zelfs je eigen railtjes aanleggen op je computer met Brainbombers.

Maar in de echte wereld van ministers en staassen van Verkeer en Waterstaat kregen we te maken met dames die het niet verder brachten in hun jeugd dan een emmertje met een schepje op het strand. ie hadden broertjes die dan de zandkastelen omgooiden.
Ze gingen daarom  later in de politiek om dijken op te hogen en kunstwerken tegen de vuigheid van moeder natuur te bouwen.
En spoorlijnen aanleggen, de hobby mag wat kosten. Zij legde ze neer en het buiten spelende broertje zorgde voor het onderhoud. Papa waarschuwde nog, maar menig ongeluk lag in het verschiet.


Met die spoorlijnen is altijd wat geweest.
Hanzelijn, Betuwelijn, iIJzeren Rijnlijn, lokale boemeltreintjes, en het HSL/A spoor. Voor de Fyra en de Thalys.
Er moest aanbesteed  worden volgens Europese regels: wie aan de voorwaarden voldeed kreeg de opdracht voor het leveren van mooie treinen. Op de rails was al ingeschreven voor een veel te hoge prijs, door de NS
Helaas kon er niet binnenslands worden aanbesteed, want Stork-Werkspoor was al naar de kloten geholpen door een voorgaand kabinet, evenals de vliegtuigbouw.  Wat we tegenwoordig overhebben voor de banken hielden we indertijd voor wagon-, scheeps- en vliegtuigbouw in de portemonnee.

In het kort: de spoorbaan was goed voor 300 km per uur (al moest hij nog worden aangelegd ) en dus moest er een trein komen die zeker 250 km per uur kon. Dat konden de gegadigden niet (TGV van Alstom), die gingen (toen) tot 220 km/u. Zelfs de Italianen konen het even  niet.

De aanbesteding werd overschaduwd door een conflict met toenmalig minister van Verkeer Karla Peijs. De CDA-minister vreesde dat de afgesproken reistijd naar Brussel niet zou worden gehaald met het langzame materieel. Er moest een snellere komen.
In de eindfase  kwamen de Italianen ineens met een oplossing: een trein die 250 kilometer per uur kon halen voor bijna dezelfde prijs. Follow the money beginnen somiigen te roepen want moeer Finimeccanica had al een naam bij de Belgen vanwege het Agusta-schandaal.

Hieronder een samenvatting en de dienstmededeling dat er geen parlemenatire enquete schijnt te komen vanwege PVDA/VVD dwarsliggen. Je weet het niet.
  
Voortekenen uit Denemarken
Uiteindelijk bleek niemand bereid om speciaal voor de HSA een nieuwe trein te ontwikkelen, behalve AnsaldoBreda dat de klus wilde klaren voor 320 miljoen euro. Het bedrijf had geen ervaring met hogesnelheidstreinen, maar daar stoorde blijkbaar niemand zich aan.
De NS en de NMBS hadden nochtans onraad kunnen ruiken, want met een mega-order voor de Deense spoorwegen, dat de Italianen vier jaar eerder hadden binnengehaald, waren er toen al problemen. Intussen heeft AnsaldoBreda in Denemarken al 8 jaar vertraging en de stellen die wel geleverd werden, vertonen zware tekorten, vooral bij koud weer.
Was dat geen voldoende reden om de bestelling niet bij de Italianen te plaatsen? Kan niet, zeggen specialisten. Bij zo'n aanbesteding moeten strikte Europese regels worden gevolgd. En als de offerte van AnsaldoBreda conform de aanbesteding was, dan kan je er  juridisch niet om hen heen.
Om te vermijden dat je op die manier een ‘papieren trein' koopt, kan je in de voorwaarden van de aanbesteding bepalen dat het moet gaan om een trein die bestaat, die al elders bewezen heeft dat hij aan de vereisten voldoet.
Maar als dat gebeurd was, kwam je onvermijdelijk weer uit bij de echte hogesnelheidstreinen, die niet rendabel genoeg kunnen ingezet worden op de zo duur betaalde lijn Amsterdam-Brussel.
Geplakt uit de standaard



donderdag 24 januari 2013

Graaiers zijn het

Door alle commotie over verlaagde pensioenen opende ik vanmorgen met enige vrees de internetbankrekening en was even stil. Kwam door het diep ademhalen.
De Aow-uitkering is na jaren van stilstand met 5 euro verhoogd. Jeej, dat zijn toch 3 pilsjes hier.
Maar de pret was snel over want bij de pensioenuitkeringen (pensioenbreuk) was de netto opbrengst 5% lager. Dus toch? Nee hoor, de fiscus heeft de loonheffing verhoogd en de ZVW-premie is ook hoger geworden. Allemaal in het kader van de uitwerking van de Kunduz-akkoorden  Binnenharken en laten bloeden.

Het zal niet anders zijn vrees ik, ik ben  benieuwd in hoeverre de werkenden het er vanaf gaan brengen deze maand.
Nu in 2013 zal blijken hoe de plannen en berekeningen in gaan grijpen in het bestedingspatroon van de burger.  Ik denk dat de komende weken de rubrieken over niets anders zullen gaan.

Brave Alexander Pechtold gaat dan weer uitleggen dat het moet als we willen dat de treinen blijven rijden (welke?) en de havenkranen blijven draaien en de lichten niet uitgaan. Want dan komen er geen schepen meer in Rotterdam. Echt waar? Ja, want de grootste havenarbeider van Rotterdam is die ouwe van VNO, die heeft dat zelf gezegd.
Het klinkt elke keer weer als de man die tegen zijn zoontje zegt dat hij van de knopjes af moet blijven, want papa heeft het overzicht.

Pechtold, de man zonder visie, zoals ook Samsom te vroeg piepte toen Cameron zijn toespraak hield. en Cameron een chanteur noemde.  Ook geen mening anders dan dat Europa onze redding is. De Rijnaken zouden anders omgekat moeien worden tot pont .
Prinsjesdag is straks ook folklore; die troon kunnen we op De Parade neerzetten. Met dank aan Brussel, want ik zie de koningin zich niet lenen voor een toneelstukje. Oh wacht...

Dat brengt mij weer bij het CVZ dat sterk adviseert om de eigen bijdrage voor verzorgden in de verzorgings- en bejaardencentra te verhogen naar gelang hun eigen kapitaal annex spaargeld. Opa mag nu in plaats van 70% van zijn AOW in te leveren er nu tot 1800 euris voor gaan betalen. Waarvoor? Voor 1x douchen in de week, 2 pyamadagen met oude luiers  of gemakshalve een catheter en zelf de koffie en thee betalen
Zoals Opa zei in Nieuwsuur: 'Het is wel duurder geworden, maar ook slechter."
Nee hoor, zegt Edith Schippers, ik weet nog van niets, dat zijn proefballonnetjes die het CVZ voor me oplaat; als er veel commotie komt laten we het weer vallen. Dat hebben we met de inkomensafhankelijke zorgpremie toch ook gedaan?

Mijn advies: schuif tijdig voor uw vertrek naar andere oorden uw geld naar uw kinderen, in de hoop dat ze u nog jaren lekker verzorgen en meenemen op vakantie.


En anders koopt u zich in in een particulier verpleeghuis of boekt u een paar wereldcruises. Voor 1.800 euro reist u een maand om de wereld, incl. 3 maaltijden à la carte, drank, vriendelijk personeel dat elke dag je bed opmaakt en schone handdoeken aanreikt, er is massage, een zwembad en een fitnesscenter, dokter, en elke maand weer nieuwe gezichten. All-inclusive..Kun je jaren volhouden.
En af en toe monsteren je kinderen aan met wat passagiergeld. Passagieren, u weet wel, aan wal gaan en de bloemetjes buiten zetten.

De dansgroep

We worden oud, maar dankzij de digitalisering komt het verleden weer terug in beeld.
Over een week is er weer een reünie van Dansgroep Zajednica, waar ik helaas niet bij kan zijn. Te ver en te koud.

Mar wat hebben de rakkers voor elkaar gekregen? Een gedigitaliseerd filmpje dat in 1969 wer opgenomen bij het 10-jarig bestaan. En dat hebben ze op YouTube gezet vanwege leuk en herinnering en heimwee. Ik sta er zowaar ook op.
Kijk en glimlach. We blijken allemaal in nette kleding te zijn verschenen, inclusief stropdas. Feest, dus netjes gekleed.

En dan blijkt ook de film Ego in Triplo te zijn gedigitaliseerd, die we in 1966 draaiden. Naamgenoot en ik filmden, fotografeerden en ik deed ook een bijrolletje.
Mij is beloofd dat ik bij aankomst in NL een dvd'tje ervan krijg. De schatten.



dinsdag 22 januari 2013

Lilly

Deze week beleefde ik een stukje van Blauw Bloed van RTL4, over de wetenswaardigheden van gekroonde hoofden en aanstormende kroonprinsesjes. Niets op tegen, zie je nog eens waar je geld aan besteed wordt.

Als smaakmaker op de reis van onze koningin naar het sultanaat Brunei was er een impressie van de vooruitblik van onze minister van buitenlandse handel, Liliane Ploumen, eerder bekend als bestuurder bij Cordaid, Mama Cash, Opzij, en als voorzitter van de PvdA door Job Cohen betiteld als het dieptepunt in zijn carrière.

Ook gij, Lilly?
Ze komt uit Maastricht en had vroeger net zo'n zagt gjeetje als Maxime Verhagen. Maar waar Verhagen zacht bleef praten heeft Liliane in het kader van de omgang met hogere kringen klaarblijkelijk een bezoek gebracht aan de nonnen in Vught.

Ik zag haar niet, maar hoorde haar wel: een op lage toon venijnig sprekende stem met een aangeleerd bekakt geluid waar pinses Petra nog een puntje aan kan zuigen.
Omdat ik zat te laptoppen om het hoekje dacht ik dat er iemand aan het woord was van een of andere koepel voor buitenschoolse opvang of een boze ontslagen hofdame, maar het was Liliane.
Die gaat het helemaal maken, let maar op. Een make-over à la Vogelaar met een Marlies Dekkers beha, en een interview in Opzij.

Alleen had Ella een aangeleerd plat spraakje voor de populariteit maar dat heeft Liliane niet nodig. Die wordt niet populair.

De uitzendingemist van RTL4 rammelt, iets met 'u zit niet in Nederland', dus let straks even op als ze na terugkomst bij Nieuwsuur zit of zo. P&W is ook een optie. Je gelooft je oren niet, echt waar.

vrijdag 18 januari 2013

Henk in de reprise

Gisteravond was ons aller Henk Kamp te gast bij P&W, blozend en fris als een net verschoonde baby die verlost is van de smet van Sociale Zaken.
Henk blaakt van optimisme als hij het over zijn rol als economisch bestierder heeft. We moeten niet versagen, het gaat goed met ons.

Alles draait om de manier waarop de wereld (het buitenland, waar wij niet buiten kunnen( naar ons kijkt. Die blik is belangrijk&n voor onze vooruitgang; wij vervallen tot armoede om straks tot grote bloei te komen. Met hulp van Rutte, Didi, hijzelf en het opperwezen natuurlijk.

Want het buitenland ziet in Nederland erg veel mensen aan het werk, een groeiende export, de gelukkigste jeugd van de wereld, een innoverende industrie, internationale treinen en grote schepen.
Het is wel jammer dat de werkloosheid groeit, er meer mensen uit hun huis raken door hypotheek- of huurschuld, de kosten van levensonderhoud schrikbarend stijgen door de bezuinigingen, de zorgbijdragen omgekeerd evenredig stijgen met de mate van verzorging, en dat andere ministers er een zooitje van maken (Hoi Edith en Ivo), maar dat is bijzaak.

Dat is echt het Nederland zoals de toeristen het ook voorgeschoteld krijgen op de rondvaartboot en op de Zaanse Schans: overal de gordijnen open, gewassen ramen en gepoetste stoep. Kijk maar, bij ons kun je van de vloer eten.

En daarom mogen wij niet klagen. De kreet VOC en jongens van stavast waarde over de tafel en op de achtergrond begon het huisorkest zachtjes "Waar de blanke top der duinenn' te spelen.
Henk zei gewoon dat alles goed gaat, parafraserend op het bitter en zoet van de Balk.
Huilend viel de bevolking van Nederland elkaar in de armen bij het klinken van het Socialisch Strijdlied. Niets aan de hand, doorlopen mensen.

donderdag 17 januari 2013

Deal or no deal

Zeg, ik hoor dat u al vier verkeerde benen hebt afgezet, dat kan niet hoor, dat schaadt het aanzien van de medische stand.
Dat is niet correct inspecteur, het waren goede benen, maar ze zaten aan de verkeerde kant.
Dat kan wel zo zijn, maar dat pikken we als inspectie niet. Laat u uw inschrijving in het BIG-register maar verlopen en vertrek naar het buitenland. In Afghanistan kijken ze niet op een ledemaat meer of minder.

Het kan niet veel gekker natuurlijk, een inspectie voor de gezondheid die zijn eigen regels negeert, een minister die verveeld toekijkt en weer beterschap belooft.
Hup muts, gewoon een maatregel van bestuur maken, kost je hooguit 2 weken. Kan nog net voor dat je gaat skiën.

woensdag 16 januari 2013

Venus van Brussel

Er was commotie op de universiteit van Nijmegen over een geëxposeerd schilderij van Elmer de Gruijl genaamd Venus van Brussel.
Ik doe er niet schuchter over, u kunt tegen een stootje, hier is het in volle glorie, als oproep om in deze winterse dagen de ochtendspits te vermijden en wat anders te doen.

 
de Gruijl - Venus van Brussel
Er schijnt een medewerkster op de Radboud rond te lopen die zich in het schilderij herkende en daarom een klacht indiende bij de feestcommissie. Die schrok en haalde het weg. Stel je voor, er is iemand gekwetst. Hoezo? Over de schreef? Wiens schreef? En wie bepaalt dat dan? Een oude vraag en een oude kwestie.
Inmiddels is de man in kwestie opgespoord, maar die ontkent alles glashard: hij weet niets van een bezinningsruimte op de 2e verdieping.
Wij weten het ook niet, maar onderwijl ging bijna een mooi vergezicht aan uw blik verloren.
Al zou ik het vanwege de kleinkinderen niet in de huiskamer hangen.

Die Elmer heeft een beetje cynische stijl, maar de schilderijen zouden niet misstaan in menige kantoortuin. Dus kijk maar even rond in zijn galerie.
Want als u deze hieronder ziet denkt u onmiddellijk aan koken met sterren, met die twee norse koks, waarvan die dikke met baard van vier dagen een scheepstoeter gebruikt als het eten klaar is.



Je leert sowieso niets van al die kookprogramma's, het is uiterlijk vermaak met een wedstrijdsausje. En als ik ergens een hekel aan heb is het aan wedstrijdjes, quizzen en ander ongerief waarin iedereen weer probeert te laten zien hoe goed ze vroeger opgelet hebben.

Dit stukje kostte even tijd want er zit een adware-dingetje in mijn firefox dat bloggen even bemoeilijkte. Zit ik zowaar toch op dat vermaledijde explorer te tikken. Voor zolang het duurt.

zondag 13 januari 2013

Vooruitzichten bij het lezen


Het boek Vila Pouca van Gerrit Komrij heb ik uit. Een relaas over zijn leven in Portugal in een bergdorp. Herkenbaar. Portugal is niet Spanje. Het is niet spannend, maar je legt het niet weg. Ik was eigenlijk teleurgesteld toen ik het uit had. Er had nog zo veel meer kunnen staan.

Het laatste hoofdstuk is typisch Komrij. Ik citeer het slot.


Wie kent, pedantje of geen pedantje, niet de ervaring dat iets op straat je meteen aan een schilderij doet denken? De huizen van Willink en de luchten van Turner.
Als ik de poort uit loop, links afsla, voorbij het kerkhof het eerste zandpad rechts neem, honderd meter doorloop en vervolgens, staande op een verhoging in de berm, terugkijk op Vila Pouca zie ik een beeld van het Grote Hotel dat sprekend lijkt op Böcklins Toteninsel. Bij de eerste impressie lijkt het er al op en als je langer blijft kijken lijkt het er steeds heviger op.
Böcklins Toteninsel is een van die schilderijen die je na eerste kennismaking nooit meer vergeet. Je kende het welbeschouwd al voordat je het zag. Maar hoe vertrouwd het ook wordt, het blijft bijzonder.
Wat ik daar op dat unieke punt in de berm zie is dezelfde geïsoleerde positie in de ruimte, dezelfde formatie van cipressen, hetzelfde volume en dezelfde schemerpartijen. Dezelfde mengeling van antieke vormen en actuele dreiging. Vooral de cipressengroep, haarscherp afgetekend tegen de hemel, geeft je de genadeklap. Dat zwarte gat in de compositie.
Van het eerste moment af viel dit uitzicht voor mij niet meer los te denken van het schilderij. Als ik om kunstgenot verlegen zat lokten poort, weg, zandpad, berm en uitstulping. Een paar keer per jaar moet ik, of ik wil of niet, naar de plek waar het Grote Hotel als twee druppels water lijkt op Böcklins Toteninsel.
Vooral bij maanlicht is het griezelig. Wat overdag, badend in het zonlicht, hier en daar nog idyllisch kon lijken heeft zich nu definitief onderworpen aan de eis van het schilderij.
Het hotel op de donkere heuvel benadrukt de afzondering van het dorp, dat zich rondom en aan de voet van het fort heeft neergevlijd. Soms zie ik de hele heuvel wegdrijven. Het complex van cipressen, gevelwand en dorp vaart weg door de lucht, zoals alleen bij Jules Verne een kanonneerboot kan wegzweven. Lichtjes en toch statig. Ik zie het zeekasteel uit zicht verdwijnen.
Het dal is verlaten en kaal.
Een andere keer zie ik – het is of ik het wil zien – hoe een kleiner eilandje iets verderop met het grote eiland meevaart. Op dat satellieteilandje staat mijn huis. Staande op een bootje vaart een gestalte mee, tussen de beide voortdrijvende schemerpartijen in. Het is iemand die ik daar zelf heb neergeplant, iemand die mijn gezicht opzet en met mijn kleren aan. De afstand tussen mijn ceremoniële ik en het grote eiland wordt steeds kleiner. Achter mij explodeert mijn huis. Duizenden boeken vliegen de lucht in, als scherven uit een fragmentatiebom. Uit elk boek springt een waaier te voorschijn van losse bladzijden. Mijn ceremoniële ik voelt zich behoorlijk gelukkig.
Dan verdwijnt hij in het zwarte gat.

Broodje gezond

Deze week stond in de krant dat de helft van ons voedsel weggegooid dan wel verspild wordt. Wentelteefjes en geroosterde boterhammen, opgebakken kliekje stamppot van gisteren, daar denk je dan aan, niets weggooien, maar het schijnt in de productiesector nog steeds voor te komen. Doordraaien of over de datum is nog steeds een begrip.


Typerend was de reportage met de man in de straat, waar bij het Journaal de opwinding over patatkramen in de buurt van het schoolplein het onderwerp was.
In dit geval het kind op het schoolplein dat op de vraag of hij geen brood van thuis meekrijgt antwoordde dat hij dat altijd weggooit.
Ik zie dan een moeder die 's morgens vroeg zijn boterhammen smeert en hoop eigenlijk dat zij die uitzending niet heeft gezien. Werd ik bijna boos van.

Ergens las ik dat de oorlog bestaat in de herinnering van de herinneringen. Je herinnert je de verhalen die je van je ouders hoorde, Daarna is het anders. Dan heet geen trek weer honger.

woensdag 2 januari 2013

Code Lodewijk

Lodewijk Asscher, onze vice-premier en minister van Sozawe, zegt dat het energieniveau' van Rutte niet te evenaren is. "Komt Rutte terug van een staatsbezoek of een eurotop, dan gaat-ie meteen met volle energie door. Daar heb ik groot respect voor," zegt hij.

Dat soort uitspraken krijg je van wereldvreemde mensen. Nooit achter een toonbank gestaan als carrierepoliticus en niet weten wat een Fair Produce-logo is.

Stel je voor dat je als vertegenwoordiger/koopman een rondje Europa hebt gedaan met beurs- en klantenbezoek en dat je terugkomt op kantoor en tegen je baas zegt dat je even geen trek hebt voor de rets van de week.
Bo deed vroeger het Verre Oosten en voor jetlag was geen tijd. "Vroeger ging ik op de fiets naar het telegraafkantoor', placht mijn baas te zeggen, duidend op dat neo-classicistische gebouw op Dongzhimenwai was nadat ik de taxibonnetjes inleverde. Na de dag van terugkomst.

Asscher schijnt dus van mening te zijn dat je eigenlijk na een trip (deel van je werk) even kalm aan kunt gaan zitten doen. Voor staatsman kun je niet leren en Rutte gedraagt zich gwoon als Kuifje in Europa. Elke dag blij verrast.


U moet innoveren

Ja, de eeuwig aanblijvende steunpilaar Henk Kamp heeft het licht gezien. Als kersverse minister van Economische Zaken met Fiod-achtergrond weet Henk ons te vertellen dat 2013 een kudtjaar wordt, maar dat we volop vertrouwen hebben in de toekomst. Niet in die van uw kleinkinderen, maar van het kabinet Rutte.
Net zo wereldvreemd als zijn collega Asscher van het begeerde keurmerk Fair Produce.

Henk zegt dat 95 van de 100 Nederlanders (dat is 95%, Henk) een internet breedbandverbinding heeft die tot de beste van de wereld  behoort en wij met het vernieuwde mobiele internet nu tot de wereldtop gaan behoren. "Maar het belangrijkste is dat onze ondernemers doorgaan met innoveren." zegt hij in een interview.


Hij vergeet dat 80% van de gebruikers internet gebruikt om te twitteren, faceboeken, spelletjes te spelen. Die andere 15% tikt zijn vingers blauw op blogs en in reageerpanelen. Niet dat het veel helpt.

Henk moet eens wat gaan doen aan lastenverlichting, banen scheppen en een visie ontwikkelen. Ook hier geldt weer dat de wereldvreemdheid van een ambtenaar onvergelijkbaar is met die van een groenteman. Die weet echt wel wat innoveren is.

In zijn vorige loopbaan als Min van Sozawe heeft hij meegewerkt aan de WW-verkorting en versoepling van de ontslagprocedure.. Collega Asscher meldde al dat hij daar moeite mee heeft, maar opdracht is opdracht. Wat zullen die twee tijdens de vrijdagmiddagborrel veel te besprekn hebben.
Met steun van Sharon uiteraard.