vrijdag 18 januari 2013

Henk in de reprise

Gisteravond was ons aller Henk Kamp te gast bij P&W, blozend en fris als een net verschoonde baby die verlost is van de smet van Sociale Zaken.
Henk blaakt van optimisme als hij het over zijn rol als economisch bestierder heeft. We moeten niet versagen, het gaat goed met ons.

Alles draait om de manier waarop de wereld (het buitenland, waar wij niet buiten kunnen( naar ons kijkt. Die blik is belangrijk&n voor onze vooruitgang; wij vervallen tot armoede om straks tot grote bloei te komen. Met hulp van Rutte, Didi, hijzelf en het opperwezen natuurlijk.

Want het buitenland ziet in Nederland erg veel mensen aan het werk, een groeiende export, de gelukkigste jeugd van de wereld, een innoverende industrie, internationale treinen en grote schepen.
Het is wel jammer dat de werkloosheid groeit, er meer mensen uit hun huis raken door hypotheek- of huurschuld, de kosten van levensonderhoud schrikbarend stijgen door de bezuinigingen, de zorgbijdragen omgekeerd evenredig stijgen met de mate van verzorging, en dat andere ministers er een zooitje van maken (Hoi Edith en Ivo), maar dat is bijzaak.

Dat is echt het Nederland zoals de toeristen het ook voorgeschoteld krijgen op de rondvaartboot en op de Zaanse Schans: overal de gordijnen open, gewassen ramen en gepoetste stoep. Kijk maar, bij ons kun je van de vloer eten.

En daarom mogen wij niet klagen. De kreet VOC en jongens van stavast waarde over de tafel en op de achtergrond begon het huisorkest zachtjes "Waar de blanke top der duinenn' te spelen.
Henk zei gewoon dat alles goed gaat, parafraserend op het bitter en zoet van de Balk.
Huilend viel de bevolking van Nederland elkaar in de armen bij het klinken van het Socialisch Strijdlied. Niets aan de hand, doorlopen mensen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten