Venus van Brussel

Er was commotie op de universiteit van Nijmegen over een geëxposeerd schilderij van Elmer de Gruijl genaamd Venus van Brussel.
Ik doe er niet schuchter over, u kunt tegen een stootje, hier is het in volle glorie, als oproep om in deze winterse dagen de ochtendspits te vermijden en wat anders te doen.

 

de Gruijl - Venus van Brussel

Er schijnt een medewerkster op de Radboud rond te lopen die zich in het schilderij herkende en daarom een klacht indiende bij de feestcommissie. Die schrok en haalde het weg. Stel je voor, er is iemand gekwetst. Hoezo? Over de schreef? Wiens schreef? En wie bepaalt dat dan? Een oude vraag en een oude kwestie.
Inmiddels is de man in kwestie opgespoord, maar die ontkent alles glashard: hij weet niets van een bezinningsruimte op de 2e verdieping.
Wij weten het ook niet, maar onderwijl ging bijna een mooi vergezicht aan uw blik verloren.
Al zou ik het vanwege de kleinkinderen niet in de huiskamer hangen.

Die Elmer heeft een beetje cynische stijl, maar de schilderijen zouden niet misstaan in menige kantoortuin. Dus kijk maar even rond in zijn galerie.
Want als u deze hieronder ziet denkt u onmiddellijk aan koken met sterren, met die twee norse koks, waarvan die dikke met baard van vier dagen een scheepstoeter gebruikt als het eten klaar is.

Je leert sowieso niets van al die kookprogramma's, het is uiterlijk vermaak met een wedstrijdsausje. En als ik ergens een hekel aan heb is het aan wedstrijdjes, quizzen en ander ongerief waarin iedereen weer probeert te laten zien hoe goed ze vroeger opgelet hebben.

Dit stukje kostte even tijd want er zit een adware-dingetje in mijn firefox dat bloggen even bemoeilijkte. Zit ik zowaar toch op dat vermaledijde explorer te tikken. Voor zolang het duurt.