woensdag 17 april 2013

Lakhoed

Als je vroeger wat uithaalde, was er altijd wel een buurvrouw of buurtwinkelier die je tot de orde riep. Thuisgekomen werd er dan verteld over een gesticht waar je ooit terecht kon komen.
Het ergste was wel dat je dan een lakhoed en een regencape aankreeg.
Bij meisjes viel dan ook de term rood schortje.

Toen alles nog gewoon was

Tegenwoordig volstaan zulke dingen niet bij jeugdigen tussen 12 en 17, die schoppen, stelen en vernielen als dagelijks vertier hebben.
Niks allo's of auto's of zo, gewoon klootzakjes die geen opvoeding krijgen.  Het wil wel eens voorkomen dat een jongere een taakstrafje krijgt na het bekladden met een viltstift van een bushokje.

Maar waar blijft de verhouding als het tuig andere kinderen groepsgewijs in elkaar schopt om een telefoontje?
Pleegt uw kind een winkeldiefstal dan staan de wijkagent, Kinderbescherming en Jeugdzorg bij u op de stoep om de gezinssituatie te beoordelen en zo nodig om uithuisplaatsing te adviseren. Zonder lakhoed, maar desnoods wel in een gesticht.

Bij ontspoord gedrag zoals we het recente schoppen in Krimpen en Capelle aan den IJssel kunnen noemen hoor je vaak niets meer naderhand. Iets met goed gesprek, begrip voor cultuur en niet meer doen, slecht voor de statistiek. En dan roept zijn moeder ook nog: 'Dat doet mijn kind niet, hij heeft zulke goede cijfers op school, het is een schat'. Ja, achter de voordeur.

Je had op Loosdrecht aan de Raaweg 'De Schutsluis' , waar aan heropvoeding en tucht gedaan werd. Allang wegbezuinigd, grond voor een goede prijs verkocht aan een projectontwikkelaar. Mooie bungalows, dat wel.

Wat denkt u dat ik met die kelere kereltjes zou doen als ze het mijn kleindochters zouden flikken? 'Hard slaan', roept iemand achter uit de zaal.  Nee hoor, een lakhoed op en met een foto op het internet, dat niets vergeet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten