Tunneltje

Lachen daar in Amsterdam. Die onderdoorgang van het Rijksmuseum. De gemeente heeft beslist dat die open blijft voor fietsers en de deelraad Oud-Zuid beslist dat hij alleen open mag tussen 1800 en 0800 uur. 'Want dan zijn er geen voetgangers'. Sufsufsuf.

Hebben ze 10 (tien) jaar de tijd  gehad om na te denken, maar drs pretpakket Pijbes wil geen fietsjes onder zijn museum. Want nu blijkt dat er altijd voetgangers oversteken, er zijn namelijk twee ingangen. Als de ene rij te lang is gaan die rare buitenlanders oversteken en die hebben nog nooit een fiets gezien. Echt waar.

De echte gemeenteraad heeft geduid dat uiteindelijk de onderdoorgang voor fietsers toegankelijk moet blijven en daar komt de oplossing c.q. onderzoekscommissie, want:

'De grootste aanpassing is het scheiden van de bezoekers- en de fietsersstroom. Daarvoor moet een duidelijke scheidslijn komen tussen het loop- en het fietsgedeelte'.
   en
'Het stadsdeel gaat nu in overleg met het Rijksmuseum en de centrale stad om de nodige maatregelen te kunnen uitvoeren', zei stadsdeelwethouder Marco Kreuger.

Zie hier een kijkplaatje met het wonderkind, tweede van links.

Wist u dat je vroeger komende van de Weteringschans zo onder het museum door naar het Concertgebouw kon fietsen? Geen toeristenbus te zien. De straat was een klinkerweg met een beetje loszittende stenen. Als je er met een cabrio overheen reed, gingen de banden zoemen. 'Ja', zei mijn vriend dan, 'ik hoor de radiaalbanden. Akoestisch zeer verantwoord'.

Dat was trouwens een mooie tijd. Co komt langs in zijn MG, toetert A F (algérie française) en vraagt of ik ook nog een tientje heb. Zo ja, dan gaan we even tanken en naar Zandvoort. Zo nee, dan wordt het een stukje Leidsestraat en een capuccino op de Keizersgracht.
Praten over Marie, zijn pied-noir die op internaat in Orléans zat en beslissen of we er met Pasen even naar toe zouden rijden. Tentje achterin en onderweg een rondje Arc de Triomphe doen, tussen Porte de la Chapelle en Porte d'Orléans even rechtsaf.
We hadden wat tientjes bij elkaar gelegd en hebben het gedaan.

Op de terugweg pikten we bij de Frans-Belgische grens een lifter op, die mee mocht op voorwaarde dat hij wat stokbrood, Orangina en camembert voor ons insloeg, want de tank zat wel driekwart vol, maar de tientjes waren op.