Het is de laatste tijd weer kommer en kwel op de blogs, afgezien nog van het feit dat sommige bloggers een inzakker hebben. Qua kwantiteit dan, want de kwaliteit mag er zijn. Writer's block of winterdepressie?
Vaak als ik 's morgens wakker word schemeren er allerlei gedachten en teksten door mijn hoofd. Die zijn na een paar minuten ttussen waken en wakker worden dan ook weer helemaal verdwenen, afgezien van de herinnering aan vreemde dromen. De suggestie dat een blocnote op je nachtkastje hulp biedt heb ik eerder gehoord, maar dat werkt niet.
Juist in die schemertoestand zie je helder hoe het moet, maar bij daglicht ziet alles er toch anders uit en zijn de spinsels verdwenen.
Er komt maar een ding steeds terug: vaak als er wat gebeurt of als ik iemand in mijn droom ontmoet (ik droom fantastisch) is dat in de gang of op de trap van mijn ouderlijk huis. Het oude dan. En het gekke is dat ik dan mijn ouders zie en de stem van mijn moeder hoor. Ja, 't is gek, maar het is toch zo.
Vanmorgen ook, en wat zegt Alida? 'Hier jongen, wat geld voor onderweg'. Als we op visite kwamen vanuit Rotterdam stak ze me stiekem een tientje toe 'voor de benzine', terwijl ik in een auto van de zaak reed.
Goed, haar naam is genoemd, dus ze zet daar boven nu een kopje thee, blij dat ik weer even aan haar gedacht heb. Zo werkt dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten