Bij de persverklaring over het rapport van de commissie Deetman
"Waarom was het misbruik in de kerk nooit bekend" "Ze zwegen".
'Het celibaat is niet de belangrijkste reden van de ontsporingen binnen de kerk (20.000 gevallen tussen 1945 en 1985)."
Ik heb het gisteren en vanochtend aangezien en tot mij genomen en krijg weer de pest in over die huichelachtige kop, die meer in zijn loopbaan heeft verdraaid en verknoeid.
Gelukkig is het na 1985 allemaal gestopt, lijkt het wel, maar dat is schijn. Want wat na 1985 gebeurde was niet meer binnen de veelheid van seminaries en internaten die langzamerhand werden opgeheven.
Het zal er wel mee te maken hebben dat we dan de periode van niet-verjaard gaan naderen en dat willen we niet. Toch?
Gelukkig kan Deetman goed uitleggen hoe moeilijk de daders het hadden.
Dat ze zich moesten onthouden en dat het daarom logisch was dat ze zich af en toe aan een kind vergrepen. Daar vindt Deetman het begrijpelijk dat een kerk de vuile was binnen houdt.
Aan hun medebroeders vergrepen ze zich niet, dus het celibaat heeft er inderdaad minder mee te maken.
We kunnen dus begrijpen uit deze conclusie dat het met pederastie te maken heeft. Naar het klein-seminarie als jongetje van 10, zonder kennis van de volwassenenwereld; kneedbaar door de grote mensen die zijn opvoeding ter hand namen. God zegende de greep.
Het is een feit dat bepaalde mensen met bepaalde trekjes tot bepaalde stromingen worden aangetrokken. Dat kan uit etherische of ideologische gronden zijn, of op basis van een belangstelling voor kinderen. Bij de speeltuinvereniging en de gymnastiekvereniging was het niet anders.
Op mijn club in de turnhallen mochten de favoriete turnertjes zich na afloop van de oefeningen bij de heren douchen; de mindere godjes mochten zich thuis wassen bij de gootsteen. En wie kent niet de verhalen over de gymnastiekleraar die graag in de pijpjes keek?
Zijn cijfers niet 100% betrouwbaar zegt Deetman; hij meldt daarbij dat als er sprake is van ernstig misbruik het slachtoffer ook niet altijd als betrouwbaar kan worden beschouwd.
Nou, dáár (pdf-alert) staat een kopie van een herderlijk schrijven uit 1954; het was allemaal de schuld van de losse zeden onder de gelovigen en men moest het leed niet miskennen dat een pedofiele leraar en zijn gezin zou ondergaan bij het openbaren van de 'geneugten'.
Dat de Brabanders geen vertrouwen meer hebben in de Rooms Katholieke Kerk, komt mede door de verhalen van seksueel misbruik in de kerk. Blijkt uit een onderzoek van EenVandaag en Omroep Brabant.
Deelnemers reageerden vernietigend over geestelijken die zich hebben vergrepen aan kinderen.
De bekende priester Antoine Bodar uit Den Bosch noemt de uitslag van het onderzoek, n.l afkeer van de katholieke kerk, 'een ernstige zaak'.
Niet het vergrijpen lees ik, maar het grote aantal 'afvalligen'
Eén citaat uit een ingezonden brief van een lezer bij Omroep Brabant als reactie op Bodar's opmerking:
-quote-
Celibaat of niet, pedo's zitten overal. Mijn vader zat altijd met z'n vuile klauwen aan z'n dochter.
Ze kreeg daarvoor privileges, en mocht wensen wat ze wilde. Ze kreeg het.
Iedereen wist het, niemand deed iets. Het is zólang doorgegaan, dat we denken, dat haar eerste kind van hem is.
Maar juist dáárdoor, gingen de geestelijken bij mij recht door zee, en gaven meteen aan wat ze wilden.
Ze brachten allemaal hetzelfde naar voren: "We weten wel wat jullie vader met jullie Rietje doet, en als we dat gaan vertellen, gaan jullie naar het gesticht, en jullie vader naar de gevangenis."
"We" gaf dus aan dat ze het van elkaar wisten. Dat de ouwe naar de bajes zou moeten, maakte me geen barst uit, maar dat GESTICHT dáár was ik als de dood voor.
Gij zult geen onkuisheid doen, ja ja . Snap je nou, Bodar, dat ik ziek word als ik aan de kerk denk?
-unquote-
Ik wens u desalniettemin een prettig weekend toe met goede gedachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten