woensdag 7 november 2012

Bo, vertel nog eens van die man

Het is lastig als je wat te binnen schiet waar je over wil schrijven en je beseft dat het boek waar het in staat in Nederland ligt. In de restanten van de boekenkast.
Je kan toch moeilijk alles meenemen in je koffertje met de huidige bagagetoeslagen.


In Rotterdam staan mijn boeken van Herman Pieter de Boer en bijna alle verhalen zijn leuk en van een eigen humor die sommigen niet bevatten.

Zo is daar het verhaal over de man die naar een bijeenkomst gaat ten huize van een welgestelde dame, die daarvoor haar salon ter beschikking stelt.
Hij belt aan, zij doet open en gaat hem na verwelkoming voor door een lange hal naar de salon.
Het valt hem op dat ze nogal krom voorovergebogen loopt en vraagt haar wat er mankeert. "Een onverdraaglijke verstrakking die mij al jaren beperkt in mijn bewegingen en vreugde"", is het antwoord, waarop hij haar vraagt even stil te staan.
Zonder waarschuwing omvat hij van achteren haar borsten, de vrouw slaakt een kreet bij een dergelijke impertinentie en staat in een keer rechtop, met een rode kleur.
"Voor deze keer neem ik u uw gedrag niet kwalijk",zegt ze, "maar het moet geen gewoonte worden."

Ik heb het maar even verteld zoals ik het me herinner. Volgende keer een echt hoofdstuk uit het enige boek dat ik hier heb liggen van HP de Boer. Ergens, eerst even zoeken.

1 opmerking: